Danıştay 9. Daire, Esas No: 2021/3058, Karar No: 2021/7339

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Enerji Üretim ve İnşaat Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Mal Müdürlüğü – …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, ihtirazi kayıtla verilen bildirim üzerine 2019 yılına ilişkin olarak tahakkuk ettirilen elektrik üretimi lisans harcının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla; kanunilik ilkesinin gereği olarak kanunda yazan somut kavram ve terimlerin “belirli” olması gerekirken, işbu belirlilik ilkesine riayet edilmemesi sonucu düzenlenen mevzuatın, Mahkemece bütünlüğün ve hukuki güvenliğin sağlanması adına yorumlanması neticesinde, “havza hidrolojik gözlem, değerlendirme ve kontrol hizmet bedeli”nin ise su kullanım bedeli olarak değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldığından, ilgili dönemde adı geçen bedeli ödeyen davacı şirketin elektrik üretimi lisans harcını ödememesi gerekirken, ihtirazi kayıtla verdiği beyanname üzerine yapılan tahakkuk işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu elektrik üretim lisans harcı tahakkukunun iptaline karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirket tarafından Yedisu Hidroelektrik Santralinde elektrik üretildiğinin ihtilafsız olduğu ancak özelleştirme bedeli, lisans ihale bedeli ve su kullanım bedelinin ödendiğine ilişkin belge sunulmadığı gibi bir iddiada da bulunulmadığı anlaşıldığından, verilen harç bildiriminde beyan edilen 2018 yılı gayrisafi iş hasılatı üzerinden hesaplanarak yasaya uygun olarak tahakkuk ettirilen 2019 yılı elektrik üretimi lisans harcında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusu kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dava reddine karar verilmiş, 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca, dava konusu tutar üzerinden binde 4,55 oranında (59,30 TL den az olmamak üzere) nispi karar harcının davalı idarece davacıdan tahsiline hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 2019 yılı için “Havza Hidrolojik Gözlem, Değerlendirme ve Kontrol Hizmet Bedeli” adı altında ödeme yapıldığı, anılan bedelin 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (8) sayılı Tarife’de belirtilen “su kullanım bedeli” ile aynı bedel olduğu, bu yönde verilen mahkeme kararları bulunduğu, bu bedel ödendikten sonra bir de Elektrik Üretimi Lisans Harcı alınmasının çifte vergilendirme yasağına aykırı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Dosya tekemmül ettiğinden, davacının yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmesine gerek görülmeyerek işin esasına geçildi.

İLGİLİ MEVZUAT VE HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge İdare Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan bozma sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür
Bölge İdare Mahkemesi kararının, davalı idarenin istinaf başvurusunun kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik davacı tarafından ileri sürülen temyiz iddiaları kararın bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının, nispi harca hükmedilmesine ilişkin kısmına gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 22. maddesiyle değişik “Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar” başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
Maddenin gerekçesinde ise, madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 54. maddesinde, vergi yargısı harçlarının (3) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nevi ve mahiyetine göre ise maktu esas üzerinden alınacağı, 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife’nin nispi harçlara ilişkin II. kısmının (a) bendinde, tarhiyata ve ceza kesme işlemlerine karşı mükellefin dava açması üzerine vergi mahkemesinin nihai kararları ile bölge idare mahkemesinin kararlarında, karar altına alınan uyuşmazlık konusu vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümler ile bunlara bağlı zam ve cezaların toplam değeri üzerinden binde 4,55 oranında nisbi harç alınacağı, maktu harçlara ilişkin III. kısmında ise “Yukarıdaki pozisyonlarda gösterilen ve nispi harca tabi tutulmamış olan tarhiyat veya ceza kesme ve diğer işlemlerle ilgili” olarak vergi mahkemesi ve bölge idare mahkemesi kararlarında maktu harca hükmedileceği düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararı 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca 59,30-TL maktu karar harcına tabi olmasına rağmen kararda “dava konusu tutar üzerinden binde 4,55 oranındaki hesaplanacak (59,30 TL den az olmamak üzere) nispi karar harcının davalı idarece davacıdan tahsiline” yazıldığı anlaşılmıştır.
Bu husus, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan düzeltilmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden hüküm fıkrasında yer alan “dava konusu tutar üzerinden binde 4,55 oranındaki hesaplanacak (59,30 TL den az olmamak üzere) nispi karar harcının” ibaresi çıkarılarak yerine “59,30-TL maktu karar harcının” ibaresi eklenmek suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. …Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunandan …-TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın …Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/12/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.