Danıştay 9. Daire, Esas No: 2020/3889, Karar No: 2021/691

Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2020/3889 E. , 2021/691 K.

“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/3889
Karar No : 2021/691

Davalı idarenin karar düzeltme istemi yönünden;
Danıştay Dava Daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulları tarafından verilmiş olan kararlar hakkında kararın düzeltilmesi isteminin kabulü ancak, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinde yazılı sebeplerden birinin bulunması ile mümkündür. Dilekçe sahibinin ileri sürdüğü sebepler bunlardan hiçbirine uymadığından, yerinde olmayan davalı karar düzeltme isteminin reddi gerekmektedir.
Davacının karar düzeltme istemi yönünden;
2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay Dava Dairelerinin nihaî kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddenin devamında sayılan davalar hakkında verdikleri kararlara karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği düzenlenmiş; 48. maddesinin 3. fıkrasında, “Temyiz dilekçeleri, ilgisine göre kararı veren bölge idare mahkemesine, Danıştaya veya 4’üncü maddede belirtilen mercilere verilir ve kararı veren bölge idare mahkemesi veya Danıştayca karşı tarafa tebliğ edilir. Karşı taraf tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde cevap verebilir. Cevap veren, kararı süresinde temyiz etmemiş olsa bile düzenleyeceği dilekçesinde, temyiz isteminde bulunabilir. Bu takdirde bu dilekçeler temyiz dilekçesi yerine geçer.” hükmü yer almış; 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca uygulamaya devam edilen 54. maddesinde de, Danıştay Dava Daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile bölge idare mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında, maddede yazılı sebeplerle, bir defaya mahsus olmak üzere, kararın tebliğ tarihini izleyen 15 gün içinde taraflarca kararın düzeltilmesinin istenebileceği ifade edilmiş; 55. maddesinin 5. fıkrasının olay tarihinde yürürlükte olan halinde ise, yargılamanın yenilenmesinde ve kararın düzeltilmesinde, 53, 54 ve bu madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla, bu Kanun’un diğer hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiştir.
Anılan Kanun’un “Dilekçeler üzerine uygulanacak işlem” başlıklı 6. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay, idare mahkemesi ve vergi mahkemesi başkanlıklarına veya 4. maddede yazılı yerlere verilen dilekçelerin harç ve posta ücretleri alındıktan sonra deftere derhal kayıtları yapılıp, kayıt tarih ve sayısının dilekçenin üzerine yazılacağı ve davanın, bu kaydın yapıldığı tarihte açılmış sayılacağı düzenlenmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; düzeltilmesi istenilen Danıştay Dokuzuncu Dairesinin 17/10/2019 tarih ve E:2016/9293, K:2019/4880 sayılı kararının, davacıya 28/01/2020 tarihinde, usûlüne uygun tebliğ edildiği anlaşılmış olup, yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca davacı tarafından, en son 12/02/2020 tarihinde istemde bulunulması gerekirken, 13/02/2020 tarihinde kayda giren dilekçe ile yapılan karar düzeltme istemini, süre aşımı nedeniyle inceleme olanağı bulunmamaktadır.
Her ne kadar davacı tarafından, davalı idarenin karar düzeltme istemine verilen cevap dilekçesi ile karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de; 2577 sayılı Kanun’un temyize ilişkin 48. maddesinin 3. fıkrasında düzenlenen, “Cevap veren, kararı süresinde temyiz etmemiş olsa bile düzenleyeceği dilekçesinde, temyiz isteminde bulunabilir. Bu takdirde bu dilekçeler temyiz dilekçesi yerine geçer.” hükmüne benzer bir hüküm, Yasa’nın, kararın düzeltilmesine ilişkin mülga 54. maddesinde yer almadığından ve 55. maddesinin 5. fıkrasının değişmeden önceki halinde düzenlenen, kararın düzeltilmesinde, bu Kanun’un diğer hükümlerinin uygulanacağı yolundaki atıf da bu hakkı vermeyeceğinden, davacının dilekçesinin mukabil karar düzeltme dilekçesi olarak da kabulü mümkün değildir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin karar düzeltme isteminin reddine, davacının karar düzeltme isteminin ise süre aşımı nedeniyle reddine, 09/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.