Danıştay 9. Daire, Esas No: 2019/3159, Karar No: 2021/1700

Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2019/3159 E. , 2021/1700 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DOKUZUNCU DAİRE
    Esas No : 2019/3159
    Karar No : 2021/1700

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı – …
    VEKİLİ: Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : … Demir ve Çelik A.Ş.
    VEKİLİ: Av. …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı şirket tesislerinde üretilen ve şirketin sınai üretimi için kullanılan elektrik ve havagazı tüketimi üzerinden davacı şirket adına, 2013/Ocak dönemine ilişkin tahakkuk ettirilen ve ihtirazi kayıtla ödenen elektrik ve havagazı tüketim vergisinin terkini ve ödenen tutarın iadesi istemiyle açılan davanın reddine ilişkin kararın kesinleşmesi sonrası yapılan bireysel başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin … tarih ve … başvuru numaralı bireysel başvuru kararı uyarınca yapılan yargılamanın yenilenmesi istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketin, dava konusu döneme ait elektrik ve havagazı tüketim vergisi tahakkukun iptali ve ödenen verginin iadesi istemiyle Mahkemeleri nezdinde açtığı davanın reddine ilişkin kararın kesinleşmesinden sonra yaptığı bireysel başvuru sonucu, Anayasa Mahkemesince; somut olayda vergi matrahının ve verginin tahsil yönteminin belirsizliği ile bu konuda süregelen idarî uygulama ve yargısal yorumların, başvurucuyu, vergilendirme yoluyla mülkiyet hakkına yapılan müdahale yönünden vergilerin kanuniliği ilkesinin ortaya çıkış ve düzenlenme amacına aykırı bir biçimde, vergi mükelleflerine sağlanan anayasal teminatlardan yoksun bıraktığı; bu durumda başvurucunun kendisinin ürettiği elektrik ve hava gazına ilişkin tüketim vergisinin esaslı unsurlarının kanunla belirli ve öngörülebilir bir biçimde düzenlenmemiş olması nedeniyle, mülkiyet hakkına yapılan müdahalenin öngörülebilir kanunî dayanağının bulunmadığı sonucuna varıldığı ve ihlâlin sonuçlarının ortadan kaldırılması için yeniden yargılama yapılmak üzere kararın bir örneğinin Mahkemelerine gönderilmesi üzerine, 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 50/2. maddesi uyarınca Mahkemelerince yapılacak yeniden yargılamanın, ihlalin ve sonuçlarının ortadan kaldırılmasıyla sınırlı olduğu, bu nedenle ihlale yol açan kararın tüm sonuçlarıyla birlikte ortadan kaldırılmasının gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, tahakkukun iptaline ve ödenen verginin iadesine karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Sadece ana faaliyet konusu elektrik ve havagazı üretimi olanların istisna kapsamında olduğu, matrahın ortaya konulmasında herhangi bir belirsizlik bulunmadığı, vergi matrahının belirlenmesinde maliyet bedelinin esas alınması gerektiği, Kanun’da vergi sorumluluğuna yer verilmesiyle, tahsilat etkinliğinin ve beyan işlemlerinde kolaylık sağlanmasının hedeflendiği, bu durumun, tükettiği elektriği kendisi üretenlerin beyanname vermesine engel olmadığı, önceden açılan davaların kesinleşmesi nedeniyle kesin hüküm itirazlarının bulunduğu, davacının elektrik üretimi yapabilmesi için otoprodüktör lisansına sahip olmasının, mükellef ve vergi sorumlusu olmasına ve bu konuda vergi ödemesine engel teşkil etmediği, kok gazı ile havagazının aynı olduğu, kanun koyucunun mükellefin kendi ürettiği elektrik ve havagazını tüketmesiyle, başkasından satın alınıp tüketmesi arasında bir ayrım yapmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

    DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ … DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Davalının temyiz isteminin reddine,
    2. Yukarıda gerekçesi özetlenen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Temyiz isteminde bulunandan 123,60-TL maktu harç alınmasına,
    4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir