Danıştay 9. Daire, Esas No: 2018/6504, Karar No: 2021/1005
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2018/6504 E. , 2021/1005 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/6504
Karar No : 2021/1005
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
İSTEMİN KONUSU : Davacının 2011-2013 yılları arasında belli bir organizasyon çerçevesinde 3. kişiler adına paravan firmalar kurduğu, kurulan bu firmalarda belgesiz akaryakıt alım satımı yaparak vergi ziyaına sebebiyet verdiği, bu firmaların mükellefiyetlerinin resen terk ettirilerek, adına mükellefiyet tesis edilmesi ve incelenen dönemler için bu firmalar tarafından beyan edilen matrah tutarları üzerinden gerekli tarhiyatların yapılması gerektiği yolundaki vergi tekniği raporuna istinaden düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, 2012 yılı için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2012/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemiyle açılan davada, Danıştay Dokuzuncu Dairesinin bozma kararına uymayıp ilk kararında ısrar eden … Vergi Mahkemesi kararına yönelik temyiz istemini ısrar hükmü yönünden reddeden Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu’nun 21/03/2018 tarih ve E:2017/667, K:2018/129 sayılı kararı ile uyuşmazlığın esasına ilişkin temyiz incelemesi için dosya Dairemize gönderilmiş olup, “dava konusu gelir vergisinin tarhına dayanak teşkil eden davacı adına vergi mükellefiyeti tesis edilmesi işleminin Mahkememiz kararıyla hukuka uygun bulunmuş olması karşısında, davacı tarafından kurdurulduğu ve fiilen davacı tarafından yönetildiği sonucuna varılan firmalarca beyan edilen satış tutarlarına %4 net karlılık oranı uygulanmak suretiyle hesaplanan matrah üzerinden davacı adına re’sen tarh edilen gelir vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı” gerekçesiyle vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve geçici vergi aslı üzerinden kesilen vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine, geçi vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmeden … Vergi Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, redde ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı adına tesis edilen mükellefiyetin ve buna istinaden yapılan tarhiyatın soyut verilere dayandığı, vergi mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: İleri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, temyiz isteminde bulunandan 492 sayılı kanuna bağlı 3 sayılı tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın temyiz isteminde bulunandan alınmasına, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 17/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
