Danıştay 8. Daire, Esas No: 2022/1204, Karar No: 2022/1007

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR): 1- …
2- …
3- …
4- …
5- …
6- …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacılar tarafından; Antalya ili, Manavgat ilçesinde belirlenen güzergahlarda S.S. … Nolu … Kooperatifi’ne tahsis edilen hatlarda kooperatif üyeleri davacılara ait 1 minibüsle yolcu taşıma haklarının diğer üyelerle hisselendirmek suretiyle 0.8125 oranına düşürülmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı Ulaşım Koordinasyon Merkezi (UKOME) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu işlemle Antalya ili, Gündoğdu-Manavgat, Gündoğdu-Side yerleşim birimleri arasında toplam 52 taşıtla yürütülen faaliyetin; anılan kooperatif açısından evvel tarihlerde alınan taşımacılık hakkı veren kararlar dikkate alınarak kooperatifin 54 üyesi ile bu kooperatiften ayrılarak ayrı bir şirket kuran ve … tarih ve … (…) sayılı kararla adlarına ABB Taşıma Yetki Belgesi düzenlenen 9 kişi tarafından (dava konusu işlemde 9 kişi dışında … isimli kişi için de aynı kararın alındığı, bu kişi ile birlikte toplam 64 kişi) birlikte gerçekleştirileceğinin kayıt altına alındığı, dolayısıyla güzergahta çalışan araç sayısının sabit olduğu ve toplam 52 taşıtla taşımacılık yapıldığı, taşıma yetki belgesine sahibi olmanın bir araca müstakil olarak sahip olma hakkı vermediği, buna göre 52 taşıtta (52 taşıt/64 kişi =0,8125) 0,8125 oranında kararla tespit edilen davacıların da aralarında olduğu 64 kişinin her birinin taşıma yetki belgesi hak sahibi olduğu yönünde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince; davacıların istinaf isteminin reddine temyiz yolu açık olarak karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacılar tarafından; dava konusu işlemin davacıların mülkiyet hakkına müdahale oluşturduğu ve davalı idarenin bu yönde işlem tesis etme yetkisinin bulunmadığı, kooperatif yöneticilerinin suç işleyerek kooperatife üye kaydetmeleri nedeniyle davacıların mağdur edildiği, kooperatiften istifa ederek ayrılan 9 kişinin kooperatife tahsis edilen hatlar üzerinde taşımacılık yapma yetkisinin bulunduğundan söz edilemeyeceği belirtilerek temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Davalı tarafından, temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir…3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir…6) Bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, düzenleyici işlemlere karşı açılan iptal davaları; (d) bendinde ise, belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararların Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; “Temyiz dilekçesi” başlıklı 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması hâlinde, kararı veren merciin, temyiz isteminin reddine karar vereceği; ilgili merciin bu kararına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; 7. fıkrasında ise, temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşılması durumunda, 6. fıkrada sözü edilen kararın, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Uyuşmazlıkta, davacılar tarafından iptali istenilen Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Merkezi kararının genel bir niteliğe haiz olmadığından düzenleyici işlem niteliğinde olmadığı, bu suretle 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamına girmediği; belli bir ticari faaliyetin icrasını süresiz veya otuz gün yahut daha uzun süreyle engelleyen işlem sıfatına haiz olmadığından 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi kapsamına da girmeyeceği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1- Davacıların temyiz isteminin İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2- Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
Kesin olarak, 18/02/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.