Danıştay 7. Daire, Esas No: 2020/3639, Karar No: 2021/960

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Madeni Yağ İmalatı Toptan ve Perakende Satış Pazarlama İnşaat Nakliye Turizm Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, yurt içinden satın aldığı ve ithal ettiği baz yağları taahhüt edilen malların üretiminde kullanmaksızın doğrudan veya basit bir karışımlar halinde teslim ettiği ve bu durumu gizlemek için sahte ve muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenlendiğinden bahisle vergi inceleme raporuna dayanılarak re’sen tarh edilen 2011 yılının Kasım ayı (1.) dönemine ilişkin özel tüketim vergisi ve kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dosyasının incelenmesinden; dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyatın 06/01/2015 tarihinde terkin edildiği anlaşıldığından, davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davalı idare üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatının mahkeme kararına istinaden terkin edildiği, bu nedenle davalı idarenin davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden söz edilemeyeceğinden, davalı idare aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın yargılama giderleri ile vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın yargılama giderleri ile vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın anılan hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.