Danıştay 7. Daire, Esas No: 2018/3881, Karar No: 2021/4350

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına… Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Plastik Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … , … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri nedeniyle ek olarak tahakkuk ettirilen kaynak kullanımını destekleme fonu payı, dampinge karşı vergi, özel tüketim ve katma değer vergileri ile fon payı ve vergiler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezası ile gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararıyla, uyuşmazlık konusu vergi, fon payı ve para cezası üzerinde, taraflar arasında uzlaşmaya varıldığı ve bu haliyle vergi uyuşmazlığının kesin olarak sona erdirildiği, uzlaşmaya varılan tutarın ödenmemesi durumunda, idarece kesinleşmiş kamu alacağının (129.141,34-TL ek tahakkuk, 9.685,59-TL para cezası) 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca cebren tahsilinin sağlanmasının gerektiği, bu itibarla, 20/06/2017 tarihli uzlaşma tutanağı ile uzlaşılan 129.141,34-TL tutarındaki ek tahakkuk içeriği vergiler bakımından, alınması gerektiği tarihten itibaren uzlaşma tutanağının imzalandığı tarihe kadar geçen süre için 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre belirlenen gecikme zammı oranında gecikme faizi uygulamak suretiyle hesaplanan tutarlar, para cezası bakımından (9.685,59-TL) ödeme emri tebliğ edilmeden önce ödenen taksit tutarı (2.421,40-TL) dikkate alınarak kalan tutar (7.264,19-TL) üzerinden cebri takip yapılması gerekirken, … tarih ve… sayılı para cezası kararında yer alan tutar (32.285,31-TL) esas alınarak düzenlenen ödeme emrine konu para cezasının 7.264,19-TL’yi aşan kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin, 7.264,19-TL tutarındaki para cezasına ilişkin kısmı ile 129.141,34-TL tutarındaki ek tahakkuk ve bu tutarın gecikme zammı ile cezai faizine ilişkin kısmı yönünden davanın reddine; para cezasının 7.264,19-TL’yi aşan kısmı yönünden ise ödeme emrinin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın iptale ilişkin hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın anılan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Uzlaşma Yönetmeliği’nin “Ödeme” başlıklı 24. maddesi uyarınca ödemelerin yapılmaması durumunda uzlaşmanın gerçekleşmediği varsayılarak alacağın uzlaşmadan önceki miktarına dönmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 01/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.