Danıştay 7. Daire, Esas No: 2018/3199, Karar No: 2021/5099

Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/3199 E. , 2021/5099 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/3199
Karar No : 2021/5099

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Uluslararası Nakliyat Tekstil Gıda Turizm
Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlügü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi
… Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, … Gümrük Müdürlüğünce onaylı … tarih ve … sayılı transit refakat belgesi kapsamında … Gümrük Müdürlüğüne sevk edilen eşyanın … Gümrük Müdürlüğüne bağlı … Lojistik Antreposuna boşaltılırken suç üstü halinde yakalanarak işlem yapıldığından, dolayısıyla rejim hükümlerine aykırı hareket edilerek yurt dışı edilmediğinden bahisle asıl sorumlu (teminat veren) sıfatıyla davacı adına eşyaya isabet eden gümrük ve katma değer vergilerinin tahsili amacıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 37. maddesi uyarınca tesis edilen işleme karşı üst makama yapılan başvurunun reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı tarafından yapılan başvuru 2577 sayılı Kanun’un 11. maddesi kapsamında olduğundan, davanın süresinde açıldığının görüldüğü, olayda, transit refakat belgesi içeriği “dondurulmuş kemiksiz sığır eti” cinsi eşyanın transit rejim uyarınca belirlenmiş güzergah dışına çıkarılarak rejim koşullarının ihlal edildiği, diğer taraftan araçtaki mührün bozulduğu ve eşyanın hangi yolla nasıl değiştirildiği saptanamamakla birlikte, araç içerisindeki transit refakat belgesi muhteviyatı kırmızı etin tavuk kırıntısı ile değiştirildiği ve gümrük mevzuatında öngörülen usullere uygun bir şekilde yurt dışı edilmediğinin anlaşıldığı, davacı şirket tarafından “asıl sorumlu” sıfatıyla beyan edilen transit rejimde, davacı şirketin 4458 sayılı Kanun’un 3. maddesinin 20. fıkrasında tanımlanan “transit rejim hak sahibi” konumunda olduğu ve bu sıfatıyla 86. madde gereğince eşyayı varış yeri gümrük idaresine sağlam ve noksansız olarak sunma ve transit rejimine ilişkin hükümlere uyma yükümlülüğünün bulunduğu, ancak eşyanın rejim şartlarına aykırı bir şekilde Türkiye Gümrük Bölgesine giren eşya nedeniyle gümrük yükümlülüğü doğan davacının anılan Kanun’un 184. maddesi hükmü uyarınca eşyaya ait gümrük vergilerinden sorumlu olduğu göz önüne alındığında davacı adına tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 4458 sayılı Kanun’un 208. maddesi hükmü uyarınca gümrük yükümlülüğünün sona erdiği, eşyanın noksansız bir şekilde davalı idarenin tasarrufunda bulunduğu, tesis edilen işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de … İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 22/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir