Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/9746, Karar No: 2021/1335

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Pazarlama Otomotiv Turizm ve Market İşletmeciliği Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Motorlu araç ticaretiyle uğraşan davacı şirket tarafından, %90 engeli bulunan bir müşterisine satılan araç nedeniyle haksız olarak özel tüketim vergisi istisnasından yararlanıldığından bahisle, 2015/Aralık dönemi için tarh edilen özel tüketim vergisi ve tekerrür hükümleri de uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 3. maddesini açıklamak suretiyle, olayda, davacının dava dışı …’e engelli sağlık kurulu raporuna istinaden 4760 sayılı Kanun’un 7. maddesinin 2. fıkrası kapsamında özel tüketim vergisi istisnası uygulanmak suretiyle araç satışı gerçekleştirdiği, faturanın düzenlenerek bu satışa ilişkin özel tüketim vergisi beyannamesinin verildiği tarihte, aracın anılan şahıs adına tescili ve teslimi yapılmadan şahsın aracı satın almaktan vazgeçtiği ve durumun hemen idareye bildirildiği göz önüne alındığında, henüz teslimi yapılmayan araçla ilgili özel tüketim vergisi sorumluluğu doğmadan satış işlemi iptal edildiğinden, davacı adına tesis edilen cezalı tarhiyatta hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Cezalı tarhiyatın davacıya tebliğ edildiği tarih itibariyle özel tüketim vergisi eksik beyanda bulunulduğundan tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.