Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/7382, Karar No: 2021/805

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle, 01/01/2009 tarihinden itibaren banka ve sigorta muameleleri vergisi yönünden mükellefiyet kaydı tesis edilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda; davacının 01/08/2005 ilâ 02/02/2012 tarihleri arasında ticari faaliyette bulunduğuna ilişkin herhangi bir bilgi ve belgeye ulaşılamadığı, tefecilik faaliyeti yaptığına ve komisyon geliri elde ettiğine dair bir tespitin yapılamadığı, bu nedenle, vergi kanunları yönünden bir işlem gerekmediği tespitlerine yer verildiği, öte yandan, tefecilik suçu kapsamında Ağır Ceza Mahkemesinde açılan davada, yapılan yargılama neticesinde, suç işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle davacının beraatine karar verildiği; ikrazatçılık faaliyeti yaptığına ve komisyon geliri elde ettiğine dair davalı idarece başkaca bir bilgi ve belgenin de sunulmadığının anlaşılması karşısında, davacı adına ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle mükellefiyet tesis edilmesinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İkrazatçılık faaliyetinde bulunduğu tespit edilen mükellefin vergi kaydının silinmesinin mümkün olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.