Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/5692, Karar No: 2020/5315

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Bilgisayar Sistemleri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarihli ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesinin 1.kaleminde yer alan ve 8528.51.00.00.00 GTİP’inde beyan edilen ”Led Monitör” ticari isimli eşyanın hdmı bağlantı portuna haiz monitör eşya olduğunun tespit edildiğinden bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen özel tüketim ve katma değer vergileri ile bu vergiler üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarına vaki itirazların zımnen reddine dair işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Olayda, idarece, beyanname içeriği eşyanın hdmı portuna sahip monitör cinsi eşya olduğunun tespiti nedeniyle ek tahakkuk ve para cezası kararı alındığının iddia edilmesine rağmen, dosyaya sunulan 02/09/2013 tarihinde yürürlüğe giren TR34.0000.13.01.96 sayılı Bağlayıcı Tarife Bilgisinde anılan özelliklere sahip monitörlerin 8528.51.00.00.00 GTİP’te sınıflandırılacaklarının belirtildiği görüldüğünden, dava konusu eşyanın bu kapsamda değerlendirilip doğru olarak beyan edildiği sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile beyan zorunluluğunun getirildiği, beyannamenin de eşyanın kodu GTİP dahil zorunlu alanlarının doldurulmak suretiyle ibraz edilmesinin gerektiği, bu kapsamda doğru GTİP’te beyan edilmeyen eşya nedeniyle gelir eksikliğinin doğduğu, beyan sahibinin de bu durumdan sorumlu olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.