Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/12026, Karar No: 2021/1399
Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/12026 E. , 2021/1399 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12026
Karar No : 2021/1399
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, bandrolsüz sigara bulundurduğundan bahisle, takdir komisyonu kararına dayanılarak 2014 yılının Mayıs dönemine ilişkin re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve kesilen vergi ziyası cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti 4760 sayılı Kanun’un 13. maddesinin 5. fıkrası açıklanarak, olayda, Emniyet Birimlerince yapılan aramada, davacının da içinde bulunduğu araçta TAPDK bandrolü, Gelir İdaresi logosu ve yasal uyarısı olmayan yurtdışı menşeli sigaraların bulundurulduğunun tespit edildiği, belirtilen fiil nedeniyle davacı hakkında açılan ceza davasında mahkumiyet kararı verildiği; bu nedenle, 4760 sayılı Kanunu’nun 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca müteselsil sorumluluk kapsamında yapılan tarh ve ceza kesme işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Sigaraların müsadere edildiği, hakkında verilen mahkumiyet kararının henüz kesinleşmediği, hesaplanan matrah ve verginin yüksek olduğu, bir fiil nedeniyle iki ayrı ceza verilemeyeceği, tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
