Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/10670, Karar No: 2020/5354

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına, POS cihazı kullanmak suretiyle ikrazatçılık faaliyetinde bulunulduğunun tespit edildiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, 2011 yılının Mart ilâ Aralık dönemleri için re’sen salınan banka ve sigorta muameleleri vergileri ile kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Dosyanın incelenmesinden, takdir komisyonu kararına done alınan vergi tekniği raporunda davacının POS tefeciliği faaliyetinde bulunduğunu ortaya koyan hukuken itibar edilebilir tespitlere yer verilmediği gibi takdir komisyonunca da yasayla tanınan inceleme ve araştırma yetkisi kullanılmak suretiyle rapordaki eksikliklerin tamamlanmadığı görüldüğünden, soyut ve genel ifadelerle uyuşmazlık dönemindeki POS cihazıyla yapılmış olan satış tutarı esas alınmak suretiyle bulunan matrah üzerinden vergi salınmasında ve ceza kesilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle salınan vergiler ve kesilen cezaların iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının POS cihazı ile tefecilik faaliyetinde bulunduğunu açıkça ortaya koyan vergi tekniği raporundaki hususlar dikkate alınarak takdir komisyonu kararı uyarınca yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY :
Davacı adına, POS cihazı kullanmak suretiyle ikrazatçılık faaliyetinde bulunulduğunun tespit edildiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca, 2011 yılının Mart ilâ Aralık dönemleri için re’sen salınan banka ve sigorta muameleleri vergileri ile kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) fıkrasında; vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş, 30. maddesinde; resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış, aynı Kanun’un 134. maddesinde ise; vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, saptanması ve sağlanması olduğu kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
213 sayılı Kanunu’nun 3. maddesinin (B) bendinde yazılı kural, sözü edilen rapordaki saptamaların maddi delil olarak kabulünü gerektirdiğinden ve kontör satışı faaliyetine başladıktan kısa bir süre sonra kontör satışına ilişkin olarak çok yüksek matrahlara ulaşan, hiçbir GSM operatöründen alışı olmayan davacının; kredi kartıyla çekim yaptıran bir kısım kişilerin ifadesi yanı sıra vergi tekniği raporundaki diğer tespitler de göz önünde bulundurulduğunda, POS tefecilik faaliyetinde bulunduğu sonucuna varıldığından, ulaştığı aksi yöndeki yargıyı hükme esas alarak salınan vergileri ve kesilen cezaları iptal etmek suretiyle sonuçlandıran Vergi Mahkemesi kararının; tarh matrahının hukuka uygunluğu yönünden yapılacak inceleme sonucuna göre yeniden bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.
Öte yandan, uyuşmazlığa konu tarhiyat ile ilgili yapılacak incelemede davacı tarafından bankalara komisyon gideri olarak ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması, ödeme yapıldığı sonucuna ulaşılması halinde bu komisyon miktarının uyuşmazlık dava konusu tutardan mahsup edilmesi gerektiği hususunun dikkate alınması suretiyle karar verilmesi gerekmektedir.