Danıştay 4. Daire, Esas No: 2019/4652, Karar No: 2021/776
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2019/4652 E. , 2021/776 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/4652
Karar No : 2021/776
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : 1- …, 2- …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacılar adına, … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu uyarınca … Gıda Petrol Turizm ve Tekstil San. Tic. Ltd. Şti.’nin ünvanını kullanarak sahte fatura düzenlediklerinden bahisle adi ortaklık şeklinde tesis edilen mükellefiyet işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı uyarınca Vergi Mahkemesince verilen kararda; … tarih ve … ve … sayılı Vergi Tekniği Raporlarında yer alan tespitler incelendiğinde, İsmail Keskin’in 2007 yılında hissesini devretmiş olmasına rağmen muhasebeciler ve çalışan nezdinde verilen ifadelerden … Gıda Petrol Turizm ve Tekstil San. Tic. Ltd. Şti. ile irtibatını kesmediği, ticari faaliyeti olmadığı halde şirket adına fatura düzenlemeye devam ettiği ve komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği anlaşılmakla birlikte, adi ortaklığın diğer ortağı olan Füsun Gencer hakkında komisyon karşılığı sahte belge düzenlediği yönünde yapılmış hiç bir somut tespite yer verilmediği ve hisse devri ile birlikte şirketle herhangi bir organik bağının kalmadığı anlaşıldığından davacılar adına adi ortaklık şeklinde mükellefiyet tesis ettirilmesine ilişkin işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacılar hakkında tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu, ayrıca olayda adi ortaklık adına katma değer vergisi ile gelir (stopaj) vergisi mükellefiyeti tesis edilmişken adi ortaklık içinde yer alan her bir kişi hakkında ayrı ayrı gelir vergisi ve geçici vergi mükellefiyeti tesis edildiği ve kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.