Danıştay 4. Daire, Esas No: 2018/5904, Karar No: 2022/1300

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/5904 E. , 2022/1300 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/5904
Karar No : 2022/1300

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, …Tekstil Sanayi Dış Ticaret Limited Şirketi’nin vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen …tarih ve …sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; ödeme emri içeriği 2009/6 dönemine ait katma değer vergisi ile 2009/1-12 dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamelerinin verilmesi gereken tarihlerde davacının kanuni temsilci sıfatının bulunmaması nedeniyle ödeme emrinin belirtilen kısımlarında hukuka uyarlık, ödeme emrinin kalan kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; şirket adına yapılacak tebligatların öncelikle şirketin bilinen adresine yapılması gerektiği, bu adreste tebliğ yapılamadığının 213 sayılı Kanun’un 102. maddesine uygun olarak düzenlenmiş bir tutanakla ortaya konulması halinde şirketin kanuni temsilcisinin ikamet adresinde tebliğ yapılabileceği, uyuşmazlıkta ise şirket adresinde tebliğ yapılamadığına ilişkin tebliğ alındısı sunulmadan, şirket hakkında düzenlenen ödeme emrinin şirket müdürünün ikamet adresinde eşine tebliğ edildiği, bu durumda asıl borçlu şirket hakkında yapılan takip usulüne uygun şekilde tamamlanmadığından, davacı adına kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen ödeme emrinin 2009/6 dönemine ait katma değer vergisi ile 2009/1-12 dönemine ait kurumlar vergisine ilişkin kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir