Danıştay 4. Daire, Esas No: 2018/3994, Karar No: 2022/1316
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/3994 E. , 2022/1316 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3994
Karar No : 2022/1316
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının ortağı ve kanuni temsilcisi olduğu şirket adına haksız olarak tarh edilen vergi ve kesilen cezalar nedeniyle iflasa sürüklenildiği, madden ve manen telafisi mümkün olmayan zararların söz konusu olduğu, kasıtla ve kötü niyetle dengesiz güç uygulandığı ileri sürülerek 750.000,00 TL maddi, 375.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; idarenin tesis etmiş olduğu işlemlerde herhangi bir kasıt unsurunun olmadığı, maddi ve manevi tazminatın unsurlarının varlığının ve davacının iddia ettiği mağduriyet ile idarenin işlemleri arasında açık bir illiyet bağı bulunduğunun hukuken itibar edilebilir nitelikte belgelerle ortaya konulamadığı, uğranılan zararın miktarına ilişkin hesabının da hukuken kabul edilebilir nitelikte yapılmadığı, her ne kadar idarece tesis edilen işlemlere ve yapılan cezalı tarhiyatlara karşı açılan davalarda davacının lehine olan kararlar çıksa da; iptal edilen her idari işlem nedeniyle idarenin tazmin zorunluluğundan bahsedilemeyeceği, idari işlemlerin hatalı olarak tesis edildiklerinin tespit edilmesi durumunda hizmet kusurunun işlendiğinin kabul edilebilmesi için işlemdeki hukuki sakatlığın ağır ve önemli olmasının gerekli olduğu sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, vergi dairesi çalışanları tarafından kötü niyetli davranıldığı, hukukun arkadan dolanıldığı, 9 yıl boyunca hesaplarına haciz konulduğu, ticaret yapmasının ve yaşam hakkının engellendiği, kamu görevlilerinin kusurlarından devletin kusursuz sorumlu olduğu, tüm aktiflerini ve itibarını kaybettiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, davacının işbu davadaki adli yardım talebinin daha önce, …. Vergi Mahkemesinin …tarih E:…sayılı kararı ile kabul edildiği görüldüğünden, 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 335. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “Adli yardım, hükmün kesinleşmesine kadar devam eder.” düzenlemesi gereğince, adli yardım istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek, işin gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun’un 31. maddesinin göndermede bulunduğu 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu uyarınca davacıların adli yardım istemi kabul edilmesine karşın, temyiz isteminin reddine karar verildiğinden temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.