Danıştay 4. Daire, Esas No: 2018/3538, Karar No: 2022/1694

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/3538 E. , 2022/1694 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3538
Karar No : 2022/1694

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Proje İnşaat ve Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. … (Aynı adreste)

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına resen tarh edilen 2011/3,9,10,12. dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında 2011 yılı hesaplarının katma değer vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen vergi inceleme raporu ile davacı şirketin faturalarını kullandığı Küçükçekçece Vergi Dairesi mükellefi …, Güngören Vergi Dairesi mükellefi …, Kozyatağı Vergi Dairesi mükellefi …, Pendik Vergi Dairesi mükellefi …, Beylikdüzü Vergi Dairesi mükellefi … Otomotiv Ltd. Şti, Düzce Vergi Dairesi mükellefi …Yapı Malzemeleri Ltd Şti, Çorlu Vergi Dairesi mükellefi … ve … İnşaat Ltd. Şti.’nin sahte fatura düzenlediği yönünde haklarında tanzim edilen vergi tekniği raporları ile sabit olduğundan bahisle, söz konusu faturalara ilişkin katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle, davacının ilgili dönem katma değer vergisi beyanlarının yeniden düzenlendiği ve 2011/3,9,10,12. dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarh edildiği uyuşmazlıkta; bahse konu şirketler tarafından davacıya düzenlenen faturaların sahte olduğu kanaatine varıldığından söz konusu faturalara ilişkin katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle, davacının ilgili dönem katma değer vergisi beyanlarının yeniden düzenlenerek ödenecek vergi çıkması ve tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, sadece mal aldığı firmalar hakkındaki vergi tekniği raporlarının yeterli görüldüğü, hiçbir değerlendirme yapılmadan, savunmalar göz önüne alınmaksızın karar verildiği, ödemelerin banka kanalıyla yapıldığı, Ba-Bs bildirimlerinde alt firmadan alınan faturaların belirtildiği, fatura içeriği malların Belediyelere yapılan işlerde kullanıldığı hususunun geçici/kesin kabuller ile ortaya konulduğu, beş yıl önce ticari ilişki kurulan firmalarla ilgili tarhiyat yapılmasının hakkaniyete uygun olmadığı, raporda da malların gerçekten alındığı hususunun kabul edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir