Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/19946, Karar No: 2021/512

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Eğlence Merkezi Sinema ve Televizyon Reklam Organizasyon Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tarh edilen 2012 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirketin 2012-2013 yılları hesap ve işlemlerinin sahte fatura düzenlediğinden bahisle incelenmesi neticesi, davacı şirketin, hisse devrinin yapıldığı 16/03/2012 tarihinden itibaren düzenlediği tüm faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifası olmaksızın düzenlenen sahte faturalar olduğu sonucuna varılarak 2012 yılı kurumlar vergisi matrahının takdir komisyonu tarafından tespit edildiği, davacı şirketin gerçek ticari faaliyetinin bulunmadığı ve tarh dosyasının takdir komisyonuna sevk edilmesinin yerinde olduğu ancak, davacının Mart dönemi ve sonrasında düzenlediği fatura tutarları KDV dahil 4.814.105,00-TL olduğu halde takdir komisyonunca 2012 yılı tüm hasılat tutarının (KDV dahil) sahte fatura olduğu kabul edilmek suretiyle %2 komisyon oranı uygulanarak matrah farkı belirlendiği, 4.814.105,00-TL (KDV dahil) fatura bedelinin %2’si olan 96.282,10-TL’den davacının beyan ettiği 42.629,33-TL’nin tenzili sonucu bulunan 53.652,77-TL matrah farkına isabet eden cezalı tarhiyatın yerinde olduğu, geri kalan cezalı vergide yasaya uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu vergi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.