Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/17139, Karar No: 2021/1375

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/17139 E. , 2021/1375 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DÖRDÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2016/17139
    Karar No : 2021/1375

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

    VEKİLİ : Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat İthalat İhracat Paz. Taah. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şti.

    VEKİLİ : Av. …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davac şirket adına takdir komisyonu kararına istinaden tarh edilen 2009/12. dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2009 yılı hesap ve işlemlerinin sahte fatura kullanımı nedeniyle incelenmesinin istenmesi üzerine 12/09/2014 tarihli yazıyla 2009 yılı defter ve belgelerinin vergi incelemesi için ibrazının istendiği, 15/11/2014 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği ve sevk nedeni olarak “vergi beyannamesi kanuni ve ek süreler içerisinde verilmekle beraber beyannamede vergi matrahına ilişkin bilgilerin gösterilmemesi” nin gösterildiği, dava konusu tarhiyatın ise 213 sayılı Yasanın 30/3. bendi uyarınca yapıldığı, olayda takdir komisyonuna sevk nedeni olarak gösterilen “vergi beyannamesi kanuni ve ek süreler içerisinde verilmekle beraber beyannamede vergi matrahına ilişkin bilgilerin gösterilmemesi” halinin gerçekleşmediği, dolayısıyla takdir komisyonuna sevk nedeninin bulunmadığı, ayrıca sahte fatura kullanımıyla ilgili re’sen tarh nedeni olan “defter ve beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması” halinin takdire sevk tarihinde gerçekleştiği kabul edilse bile, takdir komisyonunca ancak sahte fatura kullanımıyla sınırlı olarak tarhiyat yapılabileceği, katma değer vergisi indirimlerinin tamamının reddedilmesine yasal olanak bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, defter ve belgelerin vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi halinde Vergi Usul Kanunu 30/3. maddesi uyarınca işlem yapılacağı, yapılan işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

    TETKİK HÂKİMİ : …

    DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    İNCELEME VE GEREKÇE :
    213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu belirtilmiş olup, Kanunun 30. maddesinin 2. fıkrasının 3. bendinde de, bu Kanuna göre tutulması mecburi olan defter ve belgelerin hepsinin veya bir kısmının vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlara herhangi bir sebeple ibraz edilmemesi hali re’sen takdir nedeni olarak sayılmıştır.
    Dosyanın incelenmesinden, davacının 2009 yılı hesap işlemlerinin Vergi Denetim Kurulu’nun yazısıyla sahte fatura kullanımı nedeniyle incelenmesinin istendiği, 26/09/2014 tarihinde şirket yetkilisi Gürbüz Tosun’a tebliğ edilen 12/09/2014 tarihli yazıyla 2009 yılı defter ve belgelerin vergi incelemesi için ibrazının istendiği, diğer yandan “vergi beyannamesi kanuni ve ek süreler içerisinde verilmekle beraber beyannamede vergi matrahına ilişkin bilgilerin gösterilmemesi” nedeniyle 2009 yılı katma değer vergisi yönünden 15/11/2014 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyonuna done olmak üzere hazırlanan vergi tekniği raporuyla defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmememesi nedeniyle 213 sayılı Kanun’un 30/3. bendindeki resen tarh nedenine dayanılarak davacının 2009 yılı beyannamelerinde göstermiş olduğu katma değer vergilerinin indiriminin reddinin gerektiğinin belirtildiği ve takdir komisyonunca bu rapora dayanılarak vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının yapıldığı, takdir komisyonunca ancak sevk sebebi olan sahte fatura kullanımıyla sınırlı olarak tarhiyat yapılabileceği, başka bir resen tarh nedeni olan “defter ve belgelerin incelemeye yetkili olanlarca istenmesine rağmen incelemeye ibraz edilmemesi” nedeniyle yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
    Olayda davacının Vergi Usul Kanunu 30/2. maddesi uyarınca takdire sevk edildiği ve bunun sonrasında takdir komisyonu kararına dayanak oluşturmak için hazırlanan vergi tekniği raporunda defter ve belgelerin incelemeye ibraz edilmemesi nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin reddinin gerektiğinin belirtilmesi üzerine, bu rapora dayanılarak matrah takdir edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığından, Mahkemece defter belge sunulup sunulmadığı, sahte fatura kullanılıp kullanılmadığı, takdir komisyonunca takdir edilen matrahın hukuka uygunluğu vb. yönlerden maddi olayın hukuki bir değerlendirmesi yapılıp uyuşmazlığın esası incelenerek karar verilmesi gerekmektedir.

    KARAR SONUCU :
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin kabulüne,
    2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının …’in karşı oyu ve oyçokluğu ile BOZULMASINA,
    3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
    4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 03/03/2021 tarihinde karar verildi.

    (X) KARŞI OY :
    Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir