Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/14108, Karar No: 2021/1534
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/14108 E. , 2021/1534 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/14108
Karar No : 2021/1534
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararlarına istinaden yapılan 2009, 2010 yılları vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve 2009/10-12, 2010/10-12 dönemleri vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergisi tarhiyatları ile elektronik ortamda beyanname vermeme sebebiyle 2010/1-12, 2010/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemleri için kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; takdir komisyonunca matrahların hangi veriler esas alınarak belirlendiğinin anlaşılmadığı, komisyon kararlarında yeterli izahata yer verilmediği, bir takım genel nitelikte soyut ve matbu ifadelerden hareket ederek matrah takdir ettiği görüldüğünden, takdir komisyonu kararlarına dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı, kesilen özel usulsüzlük cezaları bakımından ise, davalı idare tarafından cevap dilekçesinde; davacı hakkında 01/01/2009 tarihinden itibaren resen mükellefiyet tesis edilmekle birlikte, davacıya mükellefiyet tesis edildiğine ilişkin bildirimde bulunulmadığının belirtildiği görülmüş olup, hakkında mükellefiyet tesis edildiğinden haberdar olmayan davacıdan beyanname vermesi beklenemeyeceğinden, kesilen özel usulsüzlük cezalarında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyat ile kesilen özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olduğu, mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI OY :
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun 7/1 maddesinde uyuşmazlık miktarı yirmibeşbin Türk Lirasını aşmayan davaların idare mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümleneceği hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacının takdir komisyonu kararlarına istinaden yapılan 2009/1-12, 2010/1-12 dönemleri vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve 2009/10-12, 2010/10-12 dönemleri vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergisi tarhiyatları ile elektronik ortamda beyanname vermeme sebebiyle 2010/1-12, 2010/1-3,4-6,7-9,10-12 dönemleri için kesilen özel usulsüzlük cezalarından oluşan toplam 14.032,64 TL’lik ihbarnamelerin kaldırılması istemiyle açtığı davada …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı heyet ile verilen davanın kabulü kararının davalı Vergi Dairesi Müdürlüğünce temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Anılan hükümler uyarınca tek hakimle karar verilmesi gerekirken heyet halinde verilen kararın hukuka uygun olmadığı düşünüldüğünden temyize konu mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.