Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/13247, Karar No: 2021/1041

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ahşap Sanayii ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, vergi beyannamelerini vermediğinden bahisle takdir komisyonu kararı uyarınca vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edilen 2008 yılı kurumlar vergisi ile 2008/7-9 dönemi geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davalı idarece mükellef dosyasının tetkiki, işin türü, faaliyet süresi, daha önce verdiği beyan durumu, ilgili dönemde gerçekleştirebileceği teslim ve hizmet bedelleri ile elde edebileceği gelir miktarı ve emsal mükelleflerin durumu gibi herhangi bir araştırma ve inceleme yapılmadan, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 31/8. maddesine aykırı şekilde matrahın dayanağı ve izahına somut şekilde yer verilmeden, davacının ilgili dönem KDV matrahının %5’i alınmak suretiyle takdir olunan kurumlar vergisi ve kurumlar geçici vergisi matrahı dikkate alınarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3/B maddesinde, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı, 30. maddesinde, re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde, takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlandıktan sonra, aynı maddenin 2. fıkrasının 1. bendinde, vergi beyannamesi kanuni süresi geçtiği halde verilmemişse vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığının kabul edileceği, 75. maddesinde, takdir komisyonunun inceleme yapma yetkisine haiz olduğu hükümlerine yer verilmiştir. Aynı kanunun 267. maddesinde ise, emsal bedeli, gerçek bedeli olmayan veya bilinmeyen veyahut doğru olarak tespit edilemiyen bir malın, değerleme gününde satılması halinde emsaline nazaran haiz olacağı değer olarak tanımlanmış, emsal bedelin sıra ile maddede belirtilen esaslara göre tayin olunacağı düzenlenmiş ve maddenin 2. sırasında maliyet bedeli esası tanımlanarak, emsal bedeli belli edilecek malın, maliyet bedeli bilinir veya çıkarılması mümkün olursa, bu takdirde mükellefin bu maliyet bedeline, toptan satışlar için %5, perakende satışlar için %10 ilave etmek suretiyle emsal bedelini bizzat belli edeceği hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, mobilya imalatı ve ahşap işleri ile iştigal eden davacının 2008 yılına ilişkin kurumlar vergisi ve geçici vergi beyannamesini vermediğinden bahisle takdire sevk işleminin yapıldığı, takdir komisyonunca davacının 2008 yılında vermiş olduğu katma değer vergisi beyannamelerindeki matrahlar dikkate alınarak, 2008 yılı katma değer vergisi beyanlarında yer alan matrah toplamının %5’lik kısmı ilgili dönem kurumlar vergisi ve geçici vergi matrahı olarak kabul edilmek suretiyle vergi ziyaı cezalı tarhiyatların yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlıkta, davacının ilgili dönem beyannamelerini kanuni süresi içinde vermediği taraflar arasında ihtilafsız olup, toptan satışlar için uygulanan %5’lik oranın uygulanması da davacının lehine olduğu dikkate alındığında davacının ilgili döneme ilişkin katma değer vergisi beyannamelerinde kendisinin beyan etmiş olduğu satış hasılatının %5’inin ilgili dönem kurumlar vergisi ve geçici vergi matrahı olarak kabul edilmek suretiyle yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında ve geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Ayrıca Mahkemece yeniden verilecek kararda geçici vergi aslı bakımından da bir değerlendirme yapılması gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 16/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.