Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/12085, Karar No: 2020/6445

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/12085 E. , 2020/6445 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DÖRDÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2016/12085
    Karar No : 2020/6445

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
    VEKİLİ : Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : … Çay Ocağı Kazanları Gıda ve Tekstil Sanayi Ticaret Limited Şirketi
    VEKİLİ : Av. …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2010 yılına ilişkin olarak bir kısım çay ocağı kazanı ve diğer ürün satışlarına ilişkin fatura düzenlemediğinden bahisle 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istenilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; alıcı ve satıcı nezdinde olayın gerçek mahiyetini gösterir somut bir tespit yapılmadığı, cezaya dayanak alınabilecek açık ve yeterli delillerin de ortaya konulamadığı, somut bir tespitte bulunulmaksızın, varsayıma dayalı olarak kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Özel usulsüzlük cezası kesilmesinin yasal olduğu, vergi inceleme raporunda yapılan tespitlerin yerinde ve yeterli olduğu ileri sürülerek kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

    TETKİK HÂKİMİ : …
    DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    İNCELEME VE GEREKÇE :
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU :
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
    4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
    5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

    (X) KARŞI OY :
    Davacı şirket adına düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu ile 2010 hesap döneminde 1.541.788,75 TL tutarında gerçekleştirdiği çay ocağı kazanı satışları için fatura düzenlemediğinin tespiti üzerine dava konusu özel usulsüzlük cezaları kesilmiş olup, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1 maddesinde öngörülen düzenlenmesi gereken faturaların düzenlenmediğinin somut olarak ortaya konulduğu ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından belirtilen gerekçeyle davayı kabul eden Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir