Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/10142, Karar No: 2021/366
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/10142 E. , 2021/366 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10142
Karar No : 2021/366
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Malmüdürlüğü /…
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezalı 2010/2,4 dönemleri katma değer vergilerinin kaldrılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı Kürtün Malmüdürlüğü mükellefi …Nak.İnş.San.Tic.Ltd.Şti. ile Gaziler Vergi Dairesi mükellefi … tarafından düzenlenen faturaların gerçeği yansıtmadığı ve kanunun öngördüğü anlamda gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı tespitleri karşısında davacının sunduğu ödeme belgelerinin tek başına ispat edici bir niteliği bulunmadığı görüldüğünden, adı geçen şirketlerden olan alışlara dair katma değer vergilerinin indirimlerden çıkarılması suretiyle tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinde hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezalarının tekerrür uygulanan kısımları yönünden ise, davacı adına 2010 takvim yılı için 21/09/2011 tarihli vergi ziyaı cezaları kesildiği anlaşıldığından, davacı adına 2010/2,4 dönemleri için 13/11/2014 tarihinde kesilen vergi ziyaı cezalarına %50 tekerrür uygulanmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Mal alışlarının faturalara dayalı ve gerçek olduğu, faturaları düzenleyen mükelleflerle ilgili sahte fatura düzenlediklerine dair somut hiçbir tespitin bulunmadığı, haklarında komisyon karşılığı sahte fatura düzenlendiğine ilişkin olarak vergi tekniği raporları bulunan mükellefler tarafından düzenlenen faturaların gerçeği yansıtmamasının, faturaların gerçek bir emtia teslimi ve hizmet bedeline ait olmadığı anlamına gelmeyeceği, faturaların gerçeği yansıtıp yansıtmadığı hususlarının tam olarak saptanması gerektiği, vergi inceleme raporunun tamamen varsayımlar üzerine kurulu olduğu iddia edilerek, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
