Danıştay 3. Daire, Esas No: 2020/4618, Karar No: 2021/1163

Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/4618 E. , 2021/1163 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    ÜÇÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2020/4618
    Karar No : 2021/1163

    TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

    KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

    VEKİLİ : Av. …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı tarafından, 15/03/2019 tarihli borç sorgulama belgesinden öğrenilen vergi borç ve cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Borç sorgulama belgesinde yer alan 2001 ve 2002 yıllarına ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile gecikme faizlerine ilişkin borçların dayanağının davacı adına düzenlenen … tarih ve … sayılı … no’lu ihbarnameler olduğu, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmesi sonrasında davacı tarafından yapılan temyiz başvurusunun Danıştay Dördüncü Dairesinin 31/10/2013 tarih ve E:2010/600, K:2013/7125 sayılı kararı ile reddine karar verildiği, bu durumda kesin hüküm nedeniyle söz konusu … no’lu ihbarnamelerin iptali isteminin esasının yeniden incelenmesine olanak bulunmadığı, kaldı ki olayda uyuşmazlık konusu borçlara ilişkin davacı adına düzenlenen idari davaya konu olabilecek nitelikte, kesin ve yürütülebilir bir idari işlemin bulunmadığı da dikkate alındığında, açılan bu davanın esasının incelenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
    Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına davacı tarafından yapılan temyiz başvurusunun 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemlere karşı açılan davalar hakkında bölge idare mahkemesinin istinaf yoluyla yapılan başvurular üzerine verdikleri kararların, temyiz edilebilecek olan kararlar arasında sayıldığı, 4577 sayılı Kanun’un 9. maddesiyle değişik Ek-1. maddesinde, bu kanunda öngörülen parasal sınırların; her takvim yılı başından itibaren geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağının kurala bağlandığı, anılan kurallar uyarınca, konusu yüz bin Türk lirasını (2019 yılı için 144.000,00-TL) aşmayan vergi mahkemelerince verilen kararlar temyiz edilebilecek kararlar arasında yer almadığından, istinaf başvurusu sonuçlandırılarak kesin olarak verilen kararların temyize konu yapılamayacağı gerekçesiyle reddine hükmedilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 2001 ve 2002 yıllarında almış olduğu vergi iadesi nedeniyle adına yapılan tarhiyatlara karşı açılan davaların sonuçlanması beklenmeksizin hakkında mükerrer olarak … no’lu ihbarnamelerin düzenlendiği, bu nedenle 16 yıldır hukuki mücadele verdiği yapılan işlemlerde yasal isabet bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ :Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
    Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU :
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, Temyiz No: … sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca …-TL maktu harç alınmasına,
    4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 03/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir