Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/2181, Karar No: 2022/1061

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, alımlarının bir kısmını sahte faturalarla belgelendirdiğinden bahisle değinilen faturalara konu katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca 2009 yılının Ocak ila Haziran dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı … ve … hakkındaki saptamalar düzenledikleri faturaların gerçeği yansıtmadığını kanıtlayıcı mahiyette olmadığından yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle dava konusu cezalı vergi kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Fatura düzenleyicisi mükellefler tarafından dava dışı bir başka mükellefe düzenlenen faturalar nedeniyle yapılan tarhiyata karşı açılan davada mükellefler hakkındaki saptamaların yeterli olduğu kanaatine varıldığı, vergi ve cezaların hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacı şirket adına yapılan tarhiyata ilişkin ihbarnamelerin, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 31/12/2014 tarihinde muhtarlığa bırakılmak suretiyle tebliğ edildiği, dava dilekçesinde 05/01/2015 tarihinde muttali olunduğu belirtilen söz konusu cezalı vergiye karşı dava açıldığı anlaşılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 93. maddesinde, tahakkuk fişinden gayri, vergilendirmeyle ilgili olup hüküm ifade eden bilumum vesikalar ve yazıların adresleri bilinen gerçek ve tüzel kişilere posta vasıtasıyla ilmühaberli taahhütlü olarak, adresleri bilinmeyenlere ilan yoluyla tebliğ edileceği kural altına alınmıştır.
Aynı Kanun’un 114. maddesinde; vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlıyarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmiyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı, 374. maddesinde ise vergi ziyaı cezasında cezanın bağlı olduğu vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın birinci gününden başlayarak beş yıl geçtikten sonra vergi cezası kesilemeyeceği, bu süre içinde ceza ihbarnamesinin tebliğ edilmesiyle zamanaşımı süresinin kesileceği hükme bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Davacı adına yapılan tarhiyata ilişkin ihbarnameler, Tebligat Kanunu hükümleri çerçevesinde tebliğ edilmeye çalışılmış ise de vergilendirme ile ilgili hüküm ifade eden vesika ve yazıların tebliğinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerinin değil, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nu hükümleri uygulanması gerekmektedir.
Bu durumda, sözü edilen ihbarnamelerin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun tebliğe ilişkin hükümleri uyarınca tebliği gerekirken 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca 31/12/2014 tarihinde mahalle muhtarına teslim edilmek suretiyle tebliğinin usulsüz olduğu dikkate alındığında davacı tarafından öğrenildiği belirtilen 05/01/2015 tarihi itibarıyla cezalı verginin zamanaşımına uğradığı görüldüğünden, yazılı gerekçeyle kaldırılması yolundaki Vergi Mahkemesi kararında sonucu itibarıyla hukuka aykırılık bulunmamıştır.