Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/1741, Karar No: 2021/3966
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/1741 E. , 2021/3966 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1741
Karar No : 2021/3966
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ….
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av…..
İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin …. tarih ve E:…., K:…. sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ….. Vergi Dava Dairesinin ….. tarih ve E:…., K:…. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, kanuni ve iş merkezi Fransa’da bulunan …S.A.S. firmasına, “Renault’nun Merkezi Bilgi Sistemi Hizmetlerinden Yararlanılması Hakkında Sözleşme” uyarınca yapılan ödemelerin, 10/04/1989 tarih ve 20135 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan Türkiye Cumhuriyeti ile Fransa Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşmasının 12. maddesinde düzenlenen gayrimaddi hak bedelleri kapsamında yer almadığından vergi tevkifatına tabi olmadığı ihtirazi kaydıyla verilen beyanname üzerine, Nisan 2016 dönemi için tahakkuk ettirilen kurum (stopaj) vergisinin, ihtirazi kayda konu olan kısmının kaldırılması ile ödenen tutarın tecil faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Uyuşmazlık konusu olayda, usulüne uygun olarak yürürlüğe giren ve halen yürürlükte olan çifte vergilendirmeyi önleme anlaşması hükümlerinin esas alınması gerektiği, … S.A.S firması ile Renault grubuna dahil davacı şirket arasında 30/11/2006 tarihinde imzalanan sözleşme uyarınca … S.A.S tarafından kurulup geliştirilen, mülkiyeti ve fikir hakları bu şirkete ait olan ve Merkezi Bilgi Sistemleri olarak adlandırılan bilgisayar programının … markasında belli bir kalitede ve standartta üretim yapmak, maliyeti azaltmak ve dünya çapında … markasında üretim yapan fabrikaları kontrol etmek amacıyla üretim, satın alma, finans, muhasebe, kalite gibi alanlarda kullanılmak üzere özel olarak yazılan bir program olduğu, bu sistemin kapatılması halinde üretim, pazarlama, satış gibi faaliyetlerinin de yapılamayacağı dikkate alındığında, programın bir bütünlük teşkil ettiği, teknik destek ve danışmanlık hizmetlerinin Merkezi Bilgi Sistemi yazılım programının bir parçasını oluşturduğu, yazılım ve teknik destek şeklinde birbirinden ayrılmasının mümkün bulunmadığı, taraflar arasında yapılan sözleşme gereğince yazılım programı üzerinde davacı şirkete sadece kullanım hakkının verilmesi, bu programı çoğaltma, değiştirme, dağıtma, gösterme gibi tasarruf haklarının verilmemesi ve bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikimine dayalı olması nedeniyle söz konusu programın söz konusu anlaşmanın 12. maddesinde düzenlenen gayrimaddi hak bedelleri kapsamına dahil olduğu sonucuna varıldığından tahakkuk eden vergide hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Teknik destek hizmetlerinin bilgisayar programının bir parçasını teşkil ettiği, bilgi işlem hizmetlerinden ayrıştırılmasının mümkün olmadığı yönündeki değerlendirmenin varsayıma dayandığı, merkezi bilgi hizmeti karşılığında … S.A.S. firmasına yapılan ödemelerin, bilgisayar programı kullanımı ve teknik destek hizmetlerine ilişkin olarak ayrıştırılabileceği, kaldı ki teknik destek hizmetlerine ilişkin … S.A.S. tarafından verilen merkezi bilgi sistemlerinin hizmeti alanlar ve alt alanlar şeklinde sınıflandırdığı, bilgisayar kullanım programı kullanımı satın alınırken, teknik desteğin de satın alındığı, böylece teknik destek danışmanlık hizmetlerinin hem daha düşük tutara temin edildiği, hem de karşılaşılacak sorunlara daha hızlı çözüm bulunduğu, yapılan anlaşmaya ilişkin Protokol’ün 4. maddesinde danışmanlık hizmetlerinin gayri maddi hak olarak değerlendirilemeyeceğinin açıkça belirtildiği, OECD Model Anlaşması’nın gayri maddi hak bedellerini düzenleyen 12. maddesine ilişkin anlaşma yorum notlarında know-how ve teknik destek hizmetlerine yönelik ödemelerin ayrımına dikkat çekildiği, vergi idaresinin görüşünün de danışmanlık hizmetlerinin gayri maddi hak niteliğinde olmadığı yönünde olduğu, … grubu içerisinde bilgi işlem hizmetlerinin merkezileştirilmesinin sözleşme kapsamındaki hizmetlerin aynı nitelikte olduğunu göstermediği, … grubuna bağlı bütün şirketlerin bilgi işlem hizmetlerini kendileri temin ederken yeterince verimli olmadığından ve her bir grup şirketin söz konusu hizmeti kendisinin alması halinde yüksek maliyet oluştuğundan 2005 yılından itibaren merkezileştirmeye gidildiği, uygulamada birlik sağlanarak daha hızlı ve seri bir şirket işleyişinin amaçlandığı, “…’nun Merkezi Bilgi Sistemi Hizmetlerinden Yararlanılması Hakkında Sözleşme”nin 5. maddesi uyarınca sözleşme kapsamındaki hizmetlerin üçüncü bir kişiye yaptırılabileceğinin de belirtildiği, yine aynı sözleşmenin 8.4 maddesi uyarınca kullandıkları merkezi bilgisayar sistemine ilişkin programı çoğaltma, değiştirme, uyarlama veya başkasına kullandırma hakkının bulunmadığında kullanma hakkı kapsamında yapılan ödemelerin gayri maddi hak kapsamında değerlendirilemeyeceği, … Vergi Dairesi Başkanlığı’nın …. tarih ve …. sayılı uygulama tamiminin de bu yönde olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …..’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …. Bölge İdare Mahkemesi ….. Vergi Dava Dairesinin …. tarih ve E:…., K:..… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca ….-TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.
(X)-KARŞI OY :
Dava dosyasının incelenmesinden; kanuni ve iş merkezi Fransa’da bulunan ve Türkiye’de bir işyeri ve/veya daimi temsilcisi bulunmayan … S.A.S firması ile Renault grubuna dahil davacı şirket arasında 30/11/2006 tarihinde …’un Merkezi Bilgi Sistemi Hizmetlerinden Yararlanılması Hakkında Sözleşme imzalandığı, söz konusu sözleşme uyarınca … S.A.S tarafından kurulup geliştirilen, mülkiyeti ve fikir hakları bu şirkete ait olan ve Merkezi Bilgi Sistemleri olarak adlandırılan bilgisayar programının programda herhangi bir değişiklik yapma, çoğaltma, değiştirme, topluma dağıtma, gösterme v.b tasarruf hakları tanınmaksızın sadece kullanım hakkının ücret karşılığında davacı şirkete verildiği, davacı tarafından … S.A.S firmasına ödenen ücretin 10/04/1989 gün ve 20135 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan Türkiye Cumhuriyeti ile Fransa Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşmasının 12.maddesinde düzenlenen gayrimaddi hak bedelleri kapsamında olmadığı ihtirazi kaydıyla verdiği beyanname üzerine Nisan 2016 dönemi için tahakkuk ettirilen kurum (stopaj) vergisinin, ihtirazi kayda konu olan kısmının kaldırılması ile ödenen tutarın tecil faiziyle birlikte iadesine hükmedilmesi istemiyle dava açıldığı anlaşılmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti ile Fransa Cumhuriyeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması imzalanıp 10/04/1989 tarih ve 20135 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunduğu, söz konusu Anlaşmanın Gayrimaddi Hak Bedelleri başlıklı 12. maddesinin 1. bendinde; bir Akit Devlette (Türkiye’de) doğan ve diğer Akit Devletin (Fransa’nın) bir mukimine ödenen gayrimaddi hak bedellerinin bu diğer Devlette (Türkiye’de) vergilendirilebileceği, 2. bendinde; bununla beraber, sözkonusu gayrimaddi hak bedellerinin elde edildikleri Akit Devlette ve o Devletin mevzuatına göre de vergilendirilebileceği; ancak kendisine ödemede bulunulan kişi gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı ise bu şekilde alınacak verginin, gayrimaddi hak bedelinin gayrisafi tutarının yüzde 10’unu aşmayacağı, 3. bendinde; bu maddede kullanılan “gayrimaddi hak bedelleri” teriminin, sinema filmleri, radyo televizyon yayınlarında kullanılan filmler ve bantlar dahil olmak üzere edebi, artistik, bilimsel her nevi telif hakkının veya her nevi patentin, alameti farikanın, desen veya modelin, planın, gizli formül veya üretim yönteminin veya (sınai, ticari, bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikiminin) kullanma imtiyazı, kullanma hakkı veya satışı ile sınai, ticari, bilimsel teçhizatın kullanma imtiyazı veya kullanma hakkı karşılığında elde edilen her nevi bedeli kapsadığı, 4. bendinde ise; bir Akit Devlet mukimi olan gayrimaddi hak bedelinin gerçek lehdarı bu bedelin elde edildiği diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla ticari faaliyette bulunursa veya bir Türkiye mukimi Fransa’da bulunan bir sabit yeri kullanarak Fransa’da serbest meslek faaliyetinde bulunursa ve sözkonusu bedelin ödendiği hak veya varlık ile bu işyeri veya sabit yer arasında etkin bir bağ bulunmaktaysa, bu maddenin 1. ve 2.fıkra hükümlerinin uygulama dışı kalacağı, bu durumda olayına göre, bu Anlaşmanın 7. (Ticari Kazançlar) veya 14. (Serbest Meslek Faaliyetleri) madde hükümlerinin uygulanacağı kural altına alınmış ve söz konusu anlaşmanın ekinde yer alan ve içeriğindeki hükümlerin anlaşmanın bir bölümünü oluşturduğu ifade edilen Protokol’ün 4.maddesinde; 12. maddenin 3. fıkrası ile ilgili olarak, bilimsel, jeolojik, teknik nitelikte çalışmalar ve araştırmalar dahil olmak üzere teknik hizmetler karşılığında veya ozalit çizimler dahil olmak üzere mühendislik mukaveleleri karşılığında ya da danışma, gözetim hizmetleri karşılığında yapılan ödemelerin, sınai, ticari, bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikimi için yapılan ödemeler olarak kabul edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Yukarıda belirtilen uluslararası anlaşma eki protokolün 4. maddesi dikkate alınarak bilgisayar programının kullanım bedelinden ayrı teknik destek ve danışma hizmetleri karşılığında ödenen bedelin ticari veya bilimsel tecrübeye dayalı bilgi birikimi için yapılan ödemeler olarak kabul edilemeyeceği sonucuna varıldığından, dava konusu tahakkukun teknik destek (danışmanlık) hizmetleri karşılığında ödenen tutara isabet eden kısmında hukuka uyarlık görülmediğinden temyiz isteminin kısmen kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının değinilen hüküm fıkrasının bozulması gerektiği oyuyla Daire Kararına katılmıyorum.
