Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/1704, Karar No: 2021/5822

Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/1704 E. , 2021/5822 K.
“İçtihat Metni”


T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1704
Karar No : 2021/5822

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ….
KARŞI TARAF (DAVACI) : ….

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin …. tarih ve E:…., K:…. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, satın aldığı kamyon cinsi araç nedeniyle tesis edilen mükellefiyet kaydının iptali ve bu araç ile yürütülen ticari faaliyetle ilgili olarak 2011 ila 2013 yıllarının muhtelif dönemlerine ait vergi beyannamelerinin elektronik ortamda süresinde verilmediğinden bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına tesis edilen mükellefiyete dayanak alınan 06/02/2013 tarihli yoklama fişinde, davacının ticari faaliyette bulunduğu yönünde herhangi bir saptamaya yer verilmediğinden tesis edilen mükellefiyette hukuka uygunluk görülmediği, bu nedenle davacının geçmişe yönelik olarak beyanname verme yükümlülüğünden söz edilemeyeceği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, özel usulsüzlük cezaları ise kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemin ve kesilen özel usulsüzlük cezalarının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ….’ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …. Vergi Mahkemesinin …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 06/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir