Danıştay 3. Daire, Esas No: 2017/4517, Karar No: 2021/836

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporuna atıfla düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının Ocak-Mart, Nisan-Haziran ve Temmuz-Eylül dönemleri için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına tanzim edilen vergi tekniği raporundaki saptamalardan, ilgili vergi döneminde düzenlediği faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşılamayacağı, gerçek bir emtia satımında bulunulmadığına ilişkin somut bir tespit olmaksızın yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının, geçici vergi ve üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği, davacının şeklen vergi mükellefiyeti tesis ettirip komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığı, davacıya fatura düzenleyen ve davacının fatura düzenlediği firmaların birbirleri ve davacı ile bağlantılarının bulunduğu, çekle gerçekleştirilen ödemelerin ve banka havalelerinin muvazaalı olduğunun anlaşılması karşısında, tespit edilen matrah farkı esas alınarak hesaplanan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık görülmediği, ancak yıllık vergiye mahsuben peşin alınan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı üç kat vergi ziyaı cezası kesilemeyeceği gerekçesiyle istinaf talebi geçici vergi ve üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası yönünden reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının bir kata isabet eden kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrası yönünden kabul edilerek vergi mahkemesi kararının bu kısmı kaldırıldıktan sonra geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının geçici vergi tutarının bir katına isabet eden kısmı yönünden dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Tarhiyatın hukuka aykırı olduğu, inceleme döneminde yapılan mal alış ve satışlarının gerçek bir ticari faaliyete dayandığı, ödemelerin banka yoluyla veya çekle gerçekleştirildiği, incelemenin somut bilgi ve belgeler içermediği ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca “nispi” harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.