Danıştay 2. Daire, Esas No: 2021/5976, Karar No: 2021/471

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Lojistik Ve Tic. A.ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; İstanbul ili, Bahçelievler ilçesinde faaliyet gösteren petrol istasyonuna ait … günlü, … sayılı çalışma ruhsatının, yapı kullanma izin belgesi ibraz edilmediğinden bahisle iptal edilmesine ilişkin … günlü, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Dava konusu işlemin iptali yolunda verilen ısrar kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 25/10/2017 günlü, E:2015/219, K:2017/3251 sayılı kararı ile bozulması üzerine, … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; işlem tarihinde uygulama imar planı bulunmayan ve dolayısıyla 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 21. maddesine göre yapı ruhsatı ve aynı Kanun’un 30. maddesine göre yapı kullanma izin belgesi verilmesi mümkün olmayan işyerinin 3572 sayılı Yasanın 4. maddesinde aranan imar düzenlemelerine uygun olma şartını taşımadığının açık olduğu; bu durumda, işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmesi mümkün olmayan işyerine ait işyeri açma ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, yargılama safhasında yapı kayıt belgesi alınarak 20/07/2018 tarihinde işyeri açma ve çalışma ruhsatı alındığı, bu nedenle dava konusu işlemin geçerliliğinin kalmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 18/06/2014 günlü, 6545 sayılı Kanun’un 22. maddesiyle yapılan değişiklikten önceki “Kararın bozulması” başlıklı 49. maddesinin 4. fıkrasında; mahkemenin bozma kararına uymayarak eski kararında ısrar edebileceği, ısrar kararının ilgili tarafından temyizi halinde, davanın konusuna göre Danıştay İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurulunca inceleneceği, Danıştayın ilgili dava dairesinin kararı uygun görülürse mahkemenin kararının bozulacağı, aksi halde onanacağı, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu hükme bağlanmıştır.
Bu itibarla, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun bozma kararına uyularak verilmiş olan temyize konu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.