Danıştay 2. Daire, Esas No: 2021/11241, Karar No: 2022/80

Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/11241 E. , 2022/80 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/11241
Karar No : 2022/80

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Petrol Turizm İşl. Ticaret ve Sanayi A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …Büyükşehir Belediye Başkanlığı – …
VEKİLİ : Av. ….

İSTEMİN KONUSU :…İdare Mahkemesince verilen …günlü, E:…, K:…sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; …Mahallesi, …Bulvarı, No:…adresinde faaliyet gösteren akaryakıt istasyonu işleticisi davacı şirket tarafından, sahip olduğu …gün ve …sayılı işyeri açma ve çalıştırma ruhsatının iptal edilmesine ilişkin …gün ve …sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : …İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; 5393 sayılı Belediye Kanunu uyarınca akaryakıt istasyonlarına izin verilmesi için nazım imar plânında akaryakıt istasyonu olarak gösterilmesinin zorunlu olduğunun ve akaryakıt istasyonları için işyeri açma ve çalışma ruhsatının büyükşehirlerde büyükşehir belediyesi tarafından verileceğinin düzenlendiği, dava konusu taşınmazın hali hazırda yürürlükte bulunan 1/1000 ölçekli uygulama imar planı ile 1/5000 nazım imar planında “TCDD Ray Sahasında” kaldığı, uygulama imar planı ile nazım imar planına karşı davacı şirket tarafından açılan davanın reddine karar verildiği ve bu kararın Danıştay 6. Dairesince onandığı da dikkate alındığında, imar planında akaryakıt istasyonu olarak gözükmeyen bir taşınmazda akaryakıt istasyonu faaliyeti göstermek mümkün olmadığından davacı şirkete ait işyeri ve çalışma ruhsatının iptaline ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Taşınmazın imar planında farklı bir kullanıma ayrılmış olması tesisin çalışma ruhsatının iptal edilmesi veya faaliyetten men edilmesi için tek başına yeterli olmadığı, dava konusu akaryakıt istasyonunun açıldığı tarihte imar planında akaryakıt istasyonu olarak belirlendiği, her ne kadar TCDD Genel Müdürlüğü tarafından kira sözleşmesinin sona erdiği belirtilmekteyse de bu durum taraflar arası özel hukuki ihtilafın konusu olduğu, TCDD Genel Müdürlüğü tarafından kiralananın tahliyesi davası açıldığı ve davanın devam ettiği, Ankara Büyükşehir Belediye Meclisinin …gün ve …sayılı kararıyla onaylanan imar planında, “planda TCDD Gar Sahası ve Özel Proje Alanı içerisinde yer alacak gar projesinin inşaatı tamamlanıp faaliyete geçene kadar plan sınırı dahilindeki mevcut binaların faaliyetlerini sürdürebilecekleri” belirtildiği ancak mahkemece hatalı değerlendirme yapılarak yer verilen ifadenin TCDD’ye ait bina ve tesislere ilişkin olduğunun belirtildiği, imar planının sonradan değişmesinin imara aykırılık oluşturmadığı, işyerini faaliyetten men etmeye Belediye Encümeninin yetkili olduğu ve mahkemece dava konusu akaryakıt istasyonunun 100 metre batısında yeni bir istasyon yeri öngörüldüğünden dava konusu akaryakıt istasyonunun bu şartlarda faaliyete devam etmesinin imara aykırılık oluşturacağı belirtilmiş ise de dava devam ederken akaryakıt istasyonu olarak ayrılan yerin Ankara Büyükşehir Belediye Meclisinin …gün ve …sayılı kararıyla kapalı otopark alanı olarak düzenlendiğinin mahkemece göz ardı edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. …İdare Mahkemesince verilen …günlü, E:…, K:…sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir