Danıştay 13. Daire, Esas No: 2019/3309, Karar No: 2021/420

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurulu
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Medya Hizmetleri A.Ş.
(Eski Unvanı: … Televizyon Yayıncılık A.Ş.)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait “… TV” logosuyla yayın yapan televizyon kanalında 15/11/2008 tarihinde yayınlanan Ana Haber Bülteninde 3984 sayılı Kanun’un 4. maddesinin (y) bendinin tekraren ihlal edildiği gerekçesiyle davacı şirkete 250.000,00-TL idarî para cezası uygulanmasına ilişkin Radyo ve Televizyon Üst Kurulu’nun … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce, Dairemizin 12/04/2018 tarih ve E:2013/909, K:2018/1347 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; ihlâlin tespit edildiği aydan bir önceki aydaki brüt ticari iletişim gelirinin yüzde üçünden yüzde beşine kadar idari para cezası verileceği yönündeki yeni kanun hükmü ile 250.000,00 Türk Lirasından 500.000,00 Türk Lirasına kadar idarî para cezası verileceğine dair fiil tarihindeki Kanun hükmü dikkate alınarak yapılacak lehe hüküm kıyaslamasının idarenin dava konusu cezayı alt sınırdan mı yoksa üst sınırdan mı verdiğine bakılarak yapılması gerektiği, davalı idarenin fiil tarihindeki alt sınır olan 250.000,00-TL idari para cezası uygulaması yönünde takdir yetkisini kullanmış olması nedeniyle lehe hüküm kıyaslamasının her iki kanunda belirtilen alt sınır üzerinden yapılması gerektiği, bu duruma göre, davacı şirketin ihlalin vâkî olduğu aydan bir önceki ay olan 2008/Ekim ayına ait iletişim gelirine göre alt sınırdan ceza uygulanarak davacıya 192.302,06.-TL para cezası verilebileceğinden, 250.000,00.-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukukî isabet bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarenin takdir yetkisini ortadan kaldıracak nitelikte bir karar verildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 10/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.