Danıştay 13. Daire, Esas No: 2015/6014, Karar No: 2021/5310

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kaymakamlığı

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Tekirdağ ili, Çorlu ilçesi, … Anadolu Lisesi Müdürlüğü’nde bulunan okul kantininin 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 51/g maddesine göre pazarlık usulüyle aylık 7.650,00-TL ile davacıya kiralanmasına ilişkin … tarih ve … sayılı ihale komisyonu kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; … Anadolu Lisesi Müdürlüğü’nde bulunan okul kantininin işletmeciliğinin davacı tarafından yapılmasına ilişkin kira sözleşmesinin 23/06/2015 tarihinde sona ermesi nedeniyle, 2886 sayılı Kanun uyarınca kantin işletmeciliğinin pazarlık usulüyle ihaleye çıkarıldığı, kantin işletmeciliğinden memnuniyet duyulması nedeniyle sadece davacının ihaleye çağrıldığı, bedel tespit komisyonunca yaklaşık 7.600,00-TL aylık bedel tespitin bulunulduğu, 17/06/2015 tarihli ihale komisyonu kararıyla ihalenin aylık 7.650,00-TL bedelle davacı üzerinde bırakılmasına karar verildiği, davacı tarafından Milli Eğitim Bakanlığı Okul Aile Birliği Yönetmeliği’nin uyarınca kira bedelinin Türkiye İstatistik Kurumu’nca yayımlanan Üretici Fiyatları Endeksi oranına uygun olarak belirlenmesi gerektiği ileri sürülmüş ise de, anılan Yönetmeliğin 21. maddesinin 3. fıkrasında açık bir şekilde kiralama işleminde ilk yıl kira bedelinin ihale bedeli olduğu, ikinci ve izleyen yıllarda kira bedeli arttırımın ÜFE oranına uygun olarak belirleneceği kuralına yer verildiği, buna göre ihale bedelinin ÜFE oranına göre belirlenmesi zorunluluğunun bulunmadığı, diğer taraftan kantinin en yüksek bedelle kiralanmasının kamu yararına uygun olacağı gibi kamu yararına en uygun fiyatın belirlenmesinin de idarenin takdirinde bulunduğu; bu durumda ihale bedelinin ÜFE oranına göre belirlenmesi zorunluluğu bulunmaması, bedel tespit komisyonunca usulüne uygun olarak bedelin tespit edilmesi, kantinin en yüksek bedelle kiralanmasının kamu yararına uygun olması karşısında, dava konusu kantin işletmeciliğinin aylık 7.650,00-TL ile davacıya kiralanmasına ilişkin dava konusu ihale komisyonu kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından belirlenen ÜFE oranları dikkate alınmadan fahiş bir bedelle ihaleye çıkıldığı, Milli Eğitim Bakanlığı Okul Aile Birliği Yönetmeliği’nin 21. maddesinin 3. fıkrasında kira arttırım bedeline ilişkin bir usul ortaya koyulmakla birlikte davalı idarenin mevcut işletmecisine pazarlık yolu ile kantini tekrar ihale ederken bu usule hakkaniyet ilkesi gereği uymak durumunda olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, … Anadolu Lisesi’ndeki öğrenci sayısı, okulun bulunduğu bölgenin gelişmişlik düzeyi, kiralanacak yerin fiziki özellikleri ve benzeri kıstaslar da dikkate alınarak muhammen bedelin tespit edildiği, davacının ihale evraklarını hazırlayarak geçici teminatını yatırdığı, ihaleye kendi isteği ile katıldığı, ihale bedeli olan aylık “7.650,00-TL’yi kabul ediyorum” şeklinde kendi el yazısı ile yazarak teklifini imzaladığı, ayrıca davacının yasal süresi içinde kesin teminat yatırarak sözleşme imzalamadığından fuzuli şagil durumuna geldiği, bunun üzerine dava konusu okul kantininin yeniden ihale edildiği, davacının kızı ve vekili olan kişinin anılan ihaleye katıldığı ancak bu ihalede 16.070,00-TL’ye kadar arttırımda bulunduğu, bu ihalede kantinin 20.858,00-TL kira bedeliyle başkasına kiralandığı, dolayısıyla dava konusu ihalede 7.650,00-TL’nin fahiş olmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.