Danıştay 12. Daire, Esas No: 2021/427, Karar No: 2021/676

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : I. Hukuk Müşaviri …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Ağrı İli, … İlçesi, … Köyü Camii İmam Hatibi olarak görev yapmakta iken Ağrı merkezde bulunan … görevlendirilen davacının, Diyanet İşleri Başkanlığı Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliğinin 5/1-b maddesinde yer alan ortak nitelik şartını kaybettiğinden bahisle 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 98/b maddesi uyarınca görevinin sona erdirilmesine ilişkin … tarih ve E…. sayılı Diyanet İşleri Başkanlığı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacıya ait olduğu iddia edilen facebook yazışmalarının delili olan fotoğrafların, davacının çalışma ortamında bulunan bilgisayarın ekran görüntülerinin gizlice çekilerek elde edilmiş olduğu, bu nedenle disiplin soruşturmasında delil olarak kullanılamayacağı; davacı hakkında yapılan soruşturma neticesinde bilgisine başvurulan tanıkların da mesajlaşmaların içeriğine dair bilgi sahibi olmadıkları, isnat edilen eylemin her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut delillerle kanıtlanamadığı; bu durumda, dava konusu disiplin cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; İdare mahkemesince dava konusu işlem disiplin cezası olarak nitelendirilmiş ise de; işlemin disiplin cezası olmadığı, davacının memurluğu sırasında memurluğa alınma şartlarından olan itikat, ibadet, tavır ve hareketlerinin İslam törelerine uygunluğunun çevresinde bilinir olduğu şeklinde ortak bir nitelik taşımak şartını kaybettiğinden bahisle 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 98/b maddesi uyarınca görevine son verilmesine ilişkin işlem olduğu, uyuşmazlığın bu yönüyle incelenmesi gerektiği, dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler ile tanık ifadelerinin birlikte incelenmesinden facebook hesabından yazıldığı belirtilen mesajların davacı tarafından yazıldığının ve paylaşıldığının hukuken kabul edilebilir bir şekilde ortaya konulamadığı ve bu nedenle tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle idare mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Soruşturmaya konu mesajların davacının bilgisayarından gönderildiği konusunda şüphe bulunmadığı, bilgisayarın zimmetli bulunduğu şahıs olarak davacının bu yazışmalardan sorumlu tutulmasının karine olarak kabul edilmesi gerektiği, tanıklar tarafından davacının bilgisayar başında ve facebook sitesinde zaman geçirdiğinin ifade edildiği, bu nedenle dava konusu işlemde hukuka aykırılık olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı hakkında gönderilen şikayet mektubunun imzasız olduğu ve kimin tarafından gönderildiğinin belli olmadığı gibi gerçeği yansıtmadığı, çalışma odasının anahtarı önceden kaybedilmiş olduğu için kapının kilitlenemediği ve davacının facebook hesabının bilgisayarında açık olduğu, söz konusu yazışmaların kimin tarafından yapıldığının bilinmediği belirtilerek, temyiz istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Danıştay Başkanlık Kurulu’nun 18/12/2020 tarih ve 2020/62 sayılı “Danıştay Dava Daireleri Arasındaki İş Bölümü Kararı” uyarınca Dairemize devredilen dosya incelendi, dosya tekemmül ettiği anlaşıldığından, yürütmenin durdurulması istemi hakkında bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.