Danıştay 12. Daire, Esas No: 2018/5127, Karar No: 2020/5000

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALILAR) :
1- … Bakanlığı
VEKİLİ : Birinci Hukuk Müşaviri Yrd. …
2- … valiliği
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Valiliği’nde … olarak görev yapan davacı tarafından, maaşının Bakanlık il müdürleri için öngörülen 3000 ek gösterge üzerinden hesaplanarak buna göre ödeme yapılması istemiyle yapılan başvurunun reddine yönelik Kahramanmaraş Valiliği İl Yazı İşleri Müdürlğü’nün … tarih ve E… sayılı işlemi ile bu işleme dayanak gösterilen İçişleri Bakanlığı Personel Genel Müdürlüğü’nün … tarih ve E… sayılı işlemlerinin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; İl Basın ve Halkla İlişkiler Müdürü olarak görev yapan davacının, görevi itibariyle herhangi bir bakanlığın ildeki temsilcisi ya da ilgili kuruluşların amiri konumunda olmadığı, valiye bağlı şube müdürü statüsünde görev yaptığı açık olup, Basın ve Halkla İlişkiler Müdürü ünvanının başına “İl” ibaresinin eklenmiş olmasının İl Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlerine “Bakanlık İl Müdürü” statüsünü kazandırmayacağından davacının, bakanlık il müdürlerine uygulanan 3000 ek gösterge rakamından yararlandırılamayacağı yönünde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından,657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 43. maddesi uyarınca ek gösterge rakamlarının kadro unvanına göre belirleneceği, Bakanlık il müdürü statüsünde olan kişiler için 3000 ek gösterge uygulanacağı, il müdürlerinin 3000 ek göstergeden yararlanabilmesi için il düzeyinde tüm birimlerin amiri veya bakanlığı tüm kadrolarda temsil etme yetkisine sahip olma gibi kriter getirilmediği aksi durumun eşitlik ilkesine aykırılık teşkil edeceği, Sayıştay 3. Dairesi’nin … tarih ve 246 sayılı kararının emsal nitelikte bir karar olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :
Davalı idarelerden … Bakanlığı tarafından, Mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu ve 2577 sayılı yasanın 49. maddesinde sıralanan bozmayı gerektiren hususları içermediği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
Diğer davalı … Valiliği tarafından ise savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.