Danıştay 10. Daire, Esas No: 2019/12743, Karar No: 2021/645

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Barosu Başkanlığı
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince dava konusu işlemin iptali yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın Danıştay Onuncu Dairesinin 01/07/2015 tarih ve E:2011/3967, K:2015/3495 sayılı kararıyla bozulması üzerine bozma kararına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda … İdare Mahkemesince, davanın reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Mülkiyeti davacı baroya ait taşınmazda içkili baro lokali açılması amacıyla yapılan başvurunun reddine ilişkin Denizli Valiliği İl Dernekler Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; davacı baro tarafından lokal açılmak istenen taşınmazın içkili yer bölgesinde bulunmadığı hususunda duraksama olmayıp, uyuşmazlığın baro tarafından açılacak lokalin dernek lokalleri için öngörülen prosedüre tabi tutulup tutulmayacağına ilişkin olduğu, 5253 sayılı Dernekler Kanunu’nun 35. maddesinin incelenmesinden anılan Kanun’un derneklerin üyeleri için lokal açması ve lokallerinde alkollü içki kullanılması ile bu tesislerin işletilmesi hususlarına ilişkin 26. maddesinin kamu kurumu niteliğinde meslek kuruluş olan baroların işlemlerine de uygulanacağının anlaşıldığı, bu durumda içkili yer bölgesinde bulunmayan taşınmazda içkili lokal açılması istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 5253 sayılı Dernekler Kanunu’nun 2. maddesi uyarınca fiil ehliyeti olan her gerçek ve tüzel kişinin derneklere üye olabileceği, bir üyelik serbestisi olduğu; ancak baroların bir şehir ya da bölge avukatlarının zorunlu olarak bağlı oldukları meslek kuruluşu olması, siyasi parti, sendika ve derneklerle ilişkilerinin yasak olması nedeniyle derneklerden farklı olduğu, baroların dayanağını kanundan aldığı ve Anayasa’nın 135. maddesi uyarınca kamu kurumu niteliğinde bir meslek kuruluşu olduğu ve bu nedenle de klasik bir dernek statüsünde sayılamayacağı, daha önceden aynı bölgede alkollü işletmelerin bulunduğu, söz konusu lokalin ticari kaygılarla kurulan bir işletme olmadığı ve sadece baro üyelerine açık olacağı dikkate alındığında umuma açık yer olarak değerlendirilemeyeceği, bu nedenle içkili yer bölgesinde bulunma kıstasının aranmaması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usûl ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Danıştay Onuncu Dairesinin 01/07/2015 tarih ve E:2011/3967, K:2015/3495 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyize konu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.