Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/10072, Karar No: 2021/1384
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/10072 E. , 2021/1384 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10072
Karar No : 2021/1384
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Makina Maden. San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Malmüdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2010/1,5,6,7,8,9,10,11,12. dönemlerine ilişkin re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usülsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının, sahte fatura düzenleyicisi olduğu yönünde hakkında Vergi Tekniği Raporu bulunan Gökpınar Vergi Dairesi mükellefi … Haddecilik Ltd. Şti.’den aldığı ve indirim konusu yaptığı faturaların sahte olduğu gerekçesiyle, 2010/1,5,6,7,8,9,10,11,12 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesildiği olayda davacı hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporundaki tespitler ile … hakkındaki tespitlerin değerlendirilmesi sonucunda, ilgili dönemde … Ltd. Şti. tarafından, davacı adına tanzim edilmiş olan faturaların gerçek bir mal ticareti ilişkisine dayanmayan sahte faturalar olduğu anlaşıldığından, ilgili dönem katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Sahte olduğu iddia edilen malların tamamının gerçek bir alışverişe dayandığı, emtia alımının gerçekliğinin davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda vergi müfettişi tarafında da kabul edildiği, bu durumda faturaların sahte kabul edilmesinin çelişki yarattığı, ödemelerin banka aracılığıyla ve çek yoluyla yapıldığı, alt firma hakkındaki raporu inceleyemedikleri, raporun dosya içerisinde de bulunmadığı ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.