Danıştay 13. Daire, Esas No: 2015/1918, Karar No: 2021/198

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Radyo Televizyon Haberleşme ve Yayıncılık A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Üst Kurulu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait “…” logosuyla yayın yapan televizyon kanalında 31/05/2013 tarihinde yayınlanan “…” isimli programda 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun’un 8. maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendinin tekraren ihlâl edildiğinden bahisle, anılan Kanun’un 32. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 460.164,00-TL idarî para cezası uygulanmasına ilişkin … tarih ve … sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; 31/05/2013 tarihli yayında, …isimli bir katılımcıyla stüdyoya telefonla bağlanan eski eşi arasında yaşanan tartışmalar sırasında, …’nun eski eşi …’in çocuğuna ve kendisine uyguladığı şiddeti anlattığı anlarda sunucunun ikiliye müdahalede yetersiz kaldığı, …’nun küçük kızının babası olan eski eşinin madde bağımlısı, mafya, şiddet uygulayan bir baba olduğunu, eski eşin ise …’nun, abisinin ve diğer kızının madde bağımlısı olduğunu canlı yayında ifade ettiği, katılımcının (…) tanıtıldığı bölüm esnasında ekrana gelen kız çocuklarının yüzlerinin görüldüğü, kimliklerinin açıkça anlaşıldığı, özel hayatlarının gözler önüne serildiği, üçüncü kişilerin zan altında kalmasına neden olunduğu, ön değerlendirme yapılmadan stüdyoya alınan ve kendine yeni bir eş arayan bir şahısla ilgili yayında, birbirini rencide eden üçüncü kişileri ifşa eden diyaloglarla özel hayatın mahremiyetine aykırı davranıldığı, sunucunun kimi zaman söz konusu tartışmaları engellemede yetersiz kaldığı, kimi zaman da tartışmalara müdahale etmediği anlaşıldığından, daha önce aynı madde uyarınca uyarı yaptırımı uygulanan davacı yayın kuruluşuna 6112 sayılı Kanun’un 8. maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi uyarınca 460.164,00-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, programın dış yapım olduğu, bu nedenle yayıncının sorumlu tutulamayacağı, yayınlarda hiçbir şekilde kişilerin özel hayatını ifşa etmek, onurunu zedelemek amacının güdülmediği, görüntülerin basın özgürlüğü kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, konukların programa kendi istekleriyle katıldığı, katılımcıların ve izleyicilerin programın formatını önceden bildiği, söz konusu programın canlı olarak yayınlandığı, bu tür canlı yayın kazalarının yaşanmasının olağan ve kaçınılmaz olduğu, sunucunun gerekli uyarıları katılımcılara yaptığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, yayınların özel hayatın gizliliğine saygılı olması gerektiği, her programın verdiği mesajın toplumda nasıl algılanacağını bilmenin, kitlelerin bunları seyrettikten sonra duygu ve düşüncelerinde nelere yol açacağını hesaplamanın yayıncının sorumluluğunda olduğu, Mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.