Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/4373, Karar No: 2022/341

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Anonim Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin yürüttüğü Ar-Ge faaliyetlerinden ötürü, Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan Ar-Ge veya tasarım personelinin proje kapsamındaki faaliyetlerin bazılarının Ar-Ge veya tasarım merkezi dışında yürütülmesinin zorunlu olduğu durumlarda dışarıda geçirilen süreye ait ücret ödemelerinin bir kısmının 5746 sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun’un 3.maddesinin 2.fıkrasıyla istisna kapsamına alınmasına rağmen kapsam dışında tutulacak ücret miktarının belirlenmemesi nedeniyle dışarıda geçirilen süreye ait ücret ödemelerinin tamamının istisna kapsamında olduğu ihtirazi kaydıyla verilen 2016 yılının Nisan dönemine ait muhtasar beyanname üzerine fazladan tahakkuk ettirilen ve ödenen gelir (stopaj) vergisinin kaldırılması ve iadesine hükmedilmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 5746 sayılı Kanun’un 3.maddesinin 2.fıkrasına, 16/02/2016 tarih ve 6676 sayılı Kanun’un 28. maddesi ile ”Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan Ar-Ge veya tasarım personelinin bu merkezlerde yürüttüğü projelerle doğrudan ilgili olmak şartıyla, proje kapsamındaki faaliyetlerin bir kısmının Ar-Ge veya tasarım merkezi dışında yürütülmesinin zorunlu olduğu durumlarda, Ar-Ge veya tasarım merkezi yönetiminin onayının alınması ve Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının bilgilendirilmesi kaydıyla, merkez dışındaki bu faaliyetlere ilişkin ücretlerin yüzde yüzünü aşmamak şartıyla Bakanlar Kurulunca ayrı ayrı veya birlikte belirlenecek kısmı ile Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde en az bir yıl süreyle çalışan Ar-Ge veya tasarım personelinin yüksek lisans yapanlar için bir buçuk yılı, doktora yapanlar için iki yılı geçmemek üzere merkez dışında geçirdiği sürelere ilişkin ücretlerin yüzde yüzünü aşmamak şartıyla Bakanlar Kurulunca ayrı ayrı veya birlikte belirlenecek kısmı gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında değerlendirilir.” hükmünün eklendiği, Bakanlar Kurulu tarafından 01/08/2016 tarihinde alınan kararla, uyuşmazlığa konu personelin ücretlerinden alınan gelir (stopaj) vergisinde istisna oranının %100 olarak belirlendiği, bu kararın 01/09/2016 tarihinde yürürlüğe girdiği, beyannamenin verildiği tarihte her ne kadar istisna oranı belirli olmasa da kanun koyucunun amacının bu personelin aldığı ücretin istisnaya tabi tutulması yönünde olduğu, bu durumda idarenin henüz bir karar almadığı dönem için mükellef lehine yorumla bu dönem için tahakkuk yapılmaması gerektiği, aksinin düşünülmesi durumunda idarenin eylemsizliği sebebiyle kişilerin haklarının ihlal edilebileceği, hukuk devleti ve verginin kanuniliği ilkelerinin zedelenebileceği gerekçesiyle dava konusu fazladan tahakkuk ettirilen gelir (stopaj) vergisi kaldırılarak ödenen tutarın iadesine hükmedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 5746 sayılı Kanun uyarınca istisna oranını belirleme yetkisinin Bakanlar Kuruluna verildiği, buna istinaden Bakanlar Kurulu tarafından 01/08/2016 tarihli kararın alındığı, ancak söz konusu karar 01/09/2016 tarihinde yürürlüğe girdinden dava konusu dönem için uygulanmasının mümkün olmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Ar-Ge merkezinde yürütülen projeler kapsamındaki faaliyetlerinin bir kısmının zorunlu olarak Ar-Ge merkezi dışında yürütülmesi gerektiğinden şirket personelinin merkez dışındaki bu faaliyetlerine ilişkin ücretlerinin gelir vergisi stopajı teşvikinden yararlandırılmasının hukuka uygun olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.