Danıştay 12. Daire, Esas No: 2020/4577, Karar No: 2020/4922

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Sendikası (..)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Üniversitesi Rektörlüğü – …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı Sendika tarafından, Atatürk Üniversitesi Rektörlüğünde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 4. maddesinin (B) fıkrasına tabi olarak görev yapan sözleşmeli personelin 2015 yılına ilişkin tip hizmet sözleşmesinin 4. maddesinin 2. fıkrasındaki “ilgiliye, sözleşme ücreti dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz” ibaresinin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare mahkemesince, Danıştay Onbirinci Dairesinin 05/04/2018 tarih ve E:2018/375, K:2018/1846 sayılı bozma kararına uyularak; 657 sayılı Kanun’un 4. maddesinin (B) fıkrasında, sözleşmeli personele ödenebilecek ücretlerin üst sınırının Bakanlar Kurulunca belirlenmesinin öngörüldüğü; Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esasların 3. maddesinde de sözleşmeli personele ödenebilecek ücretlerin üst sınırının parasal olarak belirlendiği, ayrıca Esasların 3. maddesinin 4. fıkrasında sözleşme ile çalıştırılacak personele sözleşme ücreti dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamayacağının ve sözleşmelere bu yolda hüküm konulamayacağının açıkça belirtildiği dikkate alındığında; Esasların 3. maddesinin 4. fıkrasıyla aynı mahiyette olduğu anlaşılan dava konusu hizmet sözleşmesinin 4. maddesinin 2. fıkrasındaki “ilgiliye, sözleşme ücreti dışında herhangi bir ad altında ödeme yapılamaz” ibaresinde, dayanağı olan üst hukuk normlarına aykırılık görülmediği sonucuna ulaşıldığından, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı Sendika tarafından, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nun 58. maddesinde sözleşmeli personelin döner sermaye ek ödemesinden yararlandırılmasının öngörüldüğü; bu nedenle, 2015 yılına ilişkin tip hizmet sözleşmesinin 4. maddesinin 2. fıkrasındaki dava konusu ibarenin anılan Kanun hükmüne aykırı olduğu belirtilerek, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 50/4. maddesinde, Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı hükmüne yer verilmiştir.
Temyizen incelenen kararda, İdare Mahkemesince bozma kararında belirtilen esaslara uyulduğu anlaşılmış olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.