Danıştay 10. Daire, Esas No: 2019/12558, Karar No: 2021/42

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
(Mülga … Bakanlığı)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesince dava konusu işlemin iptali yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı Sendika tarafından, davalı İdarenin taşra birimlerinde görev yapan personelin izlenmesini teminen odalarına yerleştirilen monitor ve kamera kayıt sisteminin kaldırılması talebiyle 05/12/2013 tarihli dilekçe ile yapılan başvurunun cevap verilmeyerek zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; Danıştay Onuncu Dairesinin 20/02/2018 tarih ve E:2015/2696, K:2018/776 sayılı bozma kararına uyulmak suretiyle, uyuşmazlığın bu davaya özgü hali değerlendirildiğinde, dava konusu olayda, davalı idarenin taşra birimlerinde görev yapan personelin izlenmesini teminen odalarına monitor yerleştirildiği ve kamera kayıt sisteminin kurulduğu ileri sürülerek güvenlik amacıyla binaların girişlerine yerleştirilenler dışında çalışanların birimlerde (odalarda) izlenmesine imkan veren kamera sisteminin kaldırılması talebiyle davacı sendika tarafından başvuru yapıldığı görülmekte olup uygulamanın sınırlarını, usul ve esaslarını gösteren bir yasal dayanağın bulunmaması, toplanan görüntülerin ileride başka bir şekilde kullanılamayacağına yönelik bir güvencenin mevcut olmaması ve iş yerinin güvenliğini sağlama amacını aşarak, doğrudan çalışan memurun kendisinin, diğer memurlarla veya iş sahipleriyle ilişkisinin ve kamu hizmetinin görülmesi sırasında yaptığı her türlü haberleşmesinin, çalışma alanı ve masasının gözlemlendiği kamera takip sisteminin kurulmasının özel hayatın gizliliğini ihlal ettiği ve bu haliyle temel haklar ve Anayasal ilkelerle bağdaşmaması nedeniyle dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, taşra hizmet birimlerinde kurulan kamera sisteminin tamamen çalışanların, hizmet alan vatandaşların ve hizmet binasının güvenliğini sağlamak amacıyla kurulduğu, çalışanların özel hayatına müdahale oluşturmayacak şekilde yerleşim yapıldığı, dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu, bu nedenle Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY_TETKİK_HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Uyuşmazlığın esasını, kamera sistemi ile yapılan izlemenin kamu düzeninin ve güvenliğin sağlanması amacının gerçekleştirilmesi ile temel hak ve hürriyetlerden biri olan özel hayatın gizliliği ilkesi kapsamında kamusal özel hayata müdahalenin sınırlarının çizilmesi hususlarının dengelenmesi ve ölçülülük ilkesine uygun davranılmasının denetlenmesi oluşturmaktadır.
Kamu çalışanlarının faaliyette bulundukları hizmet binalarının giriş-çıkış kapıları, binanın bulunduğu alanı çevreleyen duvar ya da çit bölümleri, binaları ve birimleri birbirine bağlayan koridorlar, açık ve kapalı otoparklar gibi güvenliğin önem taşıdığı yerlerin izlenmesinin, kamu düzeni ve güvenliğinin sağlanması amacına hizmet ettiği ve bu yönüyle hukuka aykırı olmadığı açıktır.
Buna karşın, yukarıda belirtilen alanlar dışında günlük iş ve işlemleri yürüten kamu çalışanlarının çalışma odalarını ve servisleri görüntüleyecek şekilde kamera yerleştirilmesi durumunda, kamu düzeni ve güvenlik amacını aşan uygulamanın, kamusal alanda da olsa “özel hayatın gizliliği” kapsamında hukuka aykırı olduğu sonucuna varılmaktadır.
Ayrıca, dava konusu işlem tarihi itibarıyla kamera ile yapılan izlemenin sınırlarını, usul ve esaslarını gösteren ve alınan görüntülerin başka amaçla kullanılmayacağına dair bir güvence içeren yasal bir düzenleme ve dayanak bulunmaması da dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğunu göstermektedir.
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bu durumda, temyize konu Mahkeme kararının yukarıda belirtilen açıklamayla onanması gerektiği sonucuna varılmaktadır.