Danıştay 13. Daire, Esas No: 2019/239, Karar No: 2021/73

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Televizyon Yayıncılığı San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLLERİ : Av. …
Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurulu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Karasal ortamdan ulusal düzeyde radyo yayın (R1) lisans başvurusu bulunan davacı şirketin, Kütahya il merkezine yönelik 100.9 MHz frekansından “Radyo Viva” çağrı işareti ile yapmakta olduğu izinsiz radyo yayınını durdurması ve neticeden 15 gün içerisinde Üst Kurul’a bilgi vermesi gerektiğine ilişkin Radyo Televizyon Üst Kurulu İzin ve Tahsisler Dairesi Başkanlığı’nın … tarihli … sayılı işleminin ve bu işlemin dayanağı olan … tarihli ve … sayılı toplantısında alınan Radyo ve Televizyon Üst Kurulu kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; 03/03/2011 tarih ve 27863 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren ve 3984 sayılı Kanunu yürürlükten kaldıran 6112 sayılı Kanun ile konu hakkında yeni hukukî düzenlemeler getirildiği, söz konusu Kanun’un 26. maddesi gereğince Kurul tarafından, milli frekans planında karasal radyo ve televizyon yayınları için Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 36. madesine göre Üst Kurula tahsis edilen frekans bantları çerçevesinde televizyon kanal ve radyo frekans planlamalarının yapılacağı veya yaptırılacağı, frekans planlarında ulusal, bölgesel ve yasal karasal yayın ağlarının sayıları ve türleri ile sayısal yayınlar için multipleks yayınların belirleneceği, bu kural uyarınca, Kurul’un yayın kuruluşlarının tamamını kapsayan uygulama yapacağı, yine aynı Kanun’un Geçici 4. maddesinin 1. fıkrasındaki “Üst Kurulca sıralama ihalesi yapılıp, karasal yayın lisansları verilene kadar geçecek süre içerisinde, sadece 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanun’un Geçici 6. maddesi uyarınca karasal ortamda yayında olan radyo ve televizyon kuruluşları, Üst Kurulca yayın yapmalarına müsaade edilmiş olan yerleşim yerleri ile sınırlı olmak kaydıyla yayınlarına devam ederler” kuralı ile de, yeni Kanuna göre uygulama yapılıncaya kadar geçecek süre içinde eski Kanun’un Geçici 6. maddesi kapsamında yayında olan kuruluşların, müsaade edilen yerleşim yerleri ile sınırlı olarak yayınlarına devam etmelerine imkân tanınarak yeni bir geçiş süreci öngörüldüğü, davacı şirketin 3984 sayılı Kanun’un Geçici 6. maddesi kapsamında Kütahya il merkezine yönelik radyo yayını yapma izninin olmadığı, izni olmadığından frekans kullanım ücretinin tahakkuk ettirilmediği göz önüne alındığından, davaya konu işlem ve Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’nce; anılan Dairenin … tarih ve E:…, K:… sayılı “İstinaf başvurusunun kabulune ve … İdare Mahkemesi’nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kaldırılmasına, dava konusu işlemin iptaline” yönelik kararına karşı yapılan temyiz başvurusu üzerine verilen Dairemizin 26/04/2018 tarih ve E:2017/2957, K:2018/1570 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; bozma kararı doğrultusunda davacının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Radyo …’nın TMSF’den tüm ülkeye yayın yaptığı hâliyle satın alındığı, 3984 sayılı Kanun’un Geçici 6. maddesi uyarınca ulusal radyo yayın (R1) lisans tipinde yayın yapmak için 1995 yılında 73 ili kapsayan başvuruda bulunulduğu ve başvuru listesinde Kütahya ilinin de yer aldığı, bu kapsamda radyo kanalının ulusal yayın tipinde lisansının olduğu ve başvuru kapsamında belirtilen illere yönelik yayın hakkının bulunduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.