Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/16680, Karar No: 2021/332

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/16680 E. , 2021/332 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DÖRDÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2016/16680
    Karar No : 2021/332

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
    VEKİLİ : Av. …

    KARŞI TARAF (DAVACI) : …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı tarafından, bireysel emeklilik sisteminden çıkışı üzerine tarafına ödenen meblağ üzerinden fazladan yapılan 34.024,10 TL tutarındaki gelir vergisi kesintisinin iptali ve iadesi istenilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda, davacının yararlananı olduğu Türkiye Noterler Birliği’ndeki birikimlerinin 4632 sayılı Kanun’un geçici 1/5. maddesi uyarınca bireysel emeklilik sistemine aktarımında, aktarılan tutarların gelir vergisinden müstesna olduğu, dolayısıyla da aktarılan tutarlar üzerinden herhangi bir kesinti yapılamayacağı, davacıya iade edilecek tutar hesaplanırken söz konusu birlikten aktarılan tutarın tamamının anapara olarak dikkate alınması gerekmekte olup, bu durumda davacıdan Türkiye Noterler Birliği’nden bireysel emeklilik sistemine aktarılan tutarlar üzerinden fazladan yapılan dava konusu gelir vergisi kesintisi işleminin iptali ile fazladan kesilen 34.024,10 TL’nin davacıya iadesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 5684 sayılı Kanunla 4632 sayılı Kanunun geçici 1. maddesine eklenen fıkrada, dernek, vakıf, sandıklar ile diğer kuruluşlardan bireysel emeklilik sistemine yapılacak aktarımlarda sadece ”aktarımlarla ilgili işlemlerin” istisna edilmiş olmaları nedeniyle, aktarılan tutarların bireysel emeklilik sisteminden ayrılma aşamasında istisna edildiğinin kabulünün mümkün olmadığı, sandıklardan bireysel emeklilik sistemine aktarılan tutarların mutlak surette anapara ve nema olarak ayrıştırılarak sistemden çıkılması durumunda nemanın gelir vergisi tevkifatına tabi tutulması gerektiği, öte yandan söz konusu eklenen fıkrada, aktarımla ilgili işlemler veya bu işlemler nedeniyle doğabilecek gelir vergisi yükümlülükleri muafiyet kapsamına alınmış olup, aktarılan tutarların vergiden muaf olacağı şeklinde bir hüküm bulunmadığı, kanuni düzenlemeden amaçlananın VASA bünyesinde tahakkuk etmiş olan nemaların aktarım sonrası bireysel emeklilik sisteminden çıkış aşamasında vergisiz bir şekilde elde edilmesini sağlamak değil, aktarım işleminin, aynı zamanda VASA’dan çıkış işlemi olarak değerlendirilemeyeceği ve dolayısıyla bu işlem sırasında herhangi bir gelir vergisi yükümlülüğünün doğmayacağı hususları açıklığa kavuşturulmak suretiyle mükellefler nezdinde doğabilecek tereddütlerin giderilmesine ilişkin olduğu, düzenlemenin aksi yorumunun bireysel emeklilik sistemini olumsuz etkileyeceği, dava konusu olayla aynı nitelikteki uyuşmazlıklarda emsal yargı kararlarının bulunduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, Vergi Mahkemesi kararının hukuka uygun olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

    TETKİK HÂKİMİ : …
    DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    İNCELEME VE GEREKÇE :
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU :
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
    4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
    5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir