Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/8598, Karar No: 2021/379

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/8598 E. , 2021/379 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    DÖRDÜNCÜ DAİRE
    Esas No : 2016/8598
    Karar No : 2021/379

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
    (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
    VEKİLİ : Av. …
    KARŞI TARAF (DAVACI) : …

    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Davacı adına, 25/04/2014 tarihinden itibaren mükellefiyet tesis edilmesine ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının kullandığı araç içerisinde 2.500 paket muhtelif marka sigara ele geçirilmesi sonucunda vergi dairesine yapılan bildirim üzerine, ticari kazanç elde edildiğinden bahisle davacı adına 25/04/2014 tarihi itibarıyla re’sen mükellefiyet kaydının açıldığı, davacının kaçak sigaraları sattığına ve kaçak sigara satışlarının süreklilik arz ettiğine ilişkin bir tespit bulunmadığı, kaçak sigara ele geçirilmesinin tek başına, davacının ticari faaliyette bulunduğu, bu kapsamda satış yaptığı ve ticari kazanç elde ettiğini ispatlamaya yeterli olmadığı anlaşıldığından tesis edilen mükellefiyet işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, farklı markalara ait 2500 paket sigaranın şahsi ihtiyaç amacıyla alındığının kabul edilemeyeceği, davacının ticari faaliyet yaptığı ileri sürülmektedir.

    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, bandrolsüz sigaraları sattığına yönelik bir tespit olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

    TETKİK HÂKİMİ : …
    DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

    İNCELEME VE GEREKÇE :
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

    KARAR SONUCU :
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
    4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
    5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir