Danıştay 13. Daire, Esas No: 2020/2041, Karar No: 2021/174
Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2020/2041 E. , 2021/174 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2020/2041
Karar No:2021/174
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
(… Kurumu)
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Şarapçılık Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket hakkında, proje tadilat izni almadan üretim kapasitesini artırdığından bahisle 4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un 8. maddesinin 5. fıkrasının (d) bendi uyarınca 57.232,00-TL ve Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu’nun (Kurum) izni olmadan dökme alkollü içki depoladığından bahisle aynı fıkranın (e) bendi uyarınca 228.928,00-TL olmak üzere toplam 286.160,00-TL idarî para cezası uygulanmasına ilişkin … tarih ve … sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce, Dairemizin 11/04/2019 tarih ve E:2013/2162, K:2019/1175 sayılı kısmen onama, kısmen bozma kararı üzerine, bozulan kısım yönünden bozma kararına uyularak verilen kararda; davacı şirkete ait Aliağa’da bulunan iş yerinde, Kurum’dan izin alınmadan 2009 yılında dökme şarap depolandığı tespit edilerek 03/06/2010 tarihli tutanağın düzenlendiği, bunun üzerine izin alınmadan dökme şarap depolandığından bahisle davacı şirket hakkında 228.928,00-TL idarî para cezası uygulanmasına ilişkin işlemin tesis edildiği, söz konusu dökme şarap depolama fiilinin 2009 yılında gerçekleştiği dikkate alındığında, davacı şirkete 4733 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 5. fıkrasının (e) bendi uyarınca anılan fiilin 2009 yılındaki karşılığı olan 224.000,00-TL idarî para cezası uygulanması gerekirken 2010 yılı için geçerli miktar olan 228.928,00-TL idarî para cezası uygulandığı anlaşıldığından, işlemin bu kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılarak dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu işlemin usul ve yasaya uygun olduğu, işlemin iptali yolundaki Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin 228.928,00-TL idarî para cezası uygulanmasına ilişkin kısmının iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.