Danıştay 13. Daire, Esas No: 2019/1951, Karar No: 2021/217

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol Ürünleri ve Tüketim Malları Pazarlama Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Bayilik lisansı sahibi davacı şirketin, lisans alma tarihinden önce bayilik faaliyetinde bulunduğunun tespit edildiği ve bu fiilin 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 3. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine aykırı olduğundan bahisle, anılan Kanun’un 19. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi ile aynı maddenin dördüncü fıkrası uyarınca verilen 50.000,00-TL idarî para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce, Dairemizin 14/12/2017 tarih ve E:2013/1397, K:2017/3811 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; uyuşmazlıkta, davacı şirketin 02/06/2005 tarihinde lisans almış olması karşısında, idarî para cezasının verilmesine dayanak olan lisanssız olarak akaryakıt bayiliği faaliyeti yürüttüğü son tarihin 01/06/2005 olduğu, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 20. maddesinde soruşturma zamanaşımının fiilin işlendiği tarihten itibaren başlayacağı kuralı gereğince, davacı şirketin lisanssız olarak faaliyet gösterdiği son tarih olan 01/06/2005 tarihinden itibaren 4 yıl geçmekle ceza verme yetkisinin zamanaşımına uğrayacağı, bu anlamda, davacı şirkete idarî para cezası verilebilecek son tarihin 31/05/2009 tarihi olduğu anlaşıldığından, davacı şirketin idarî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 27/05/2010 tarihli Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararının, soruşturma zamanaşımı süresinin dolmasından sonra alındığı, bu itibarla, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’da ödeme emrine karşı ileri sürülebilecek iddialar arasında sayılan borcun zamanaşımına uğradığı itirazının somut olayda gerçekleşmiş olması karşısında, 5015 sayılı Kanun uyarınca verilen idarî para cezasının süresi içerisinde ödenmediğinden bahisle tahsili amacıyla tanzim edilen dava konusu ödeme emrinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı şirketin ileri sürdüğü iddiaların 6183 sayılı Kanun’da sayılan itiraz nedenleri arasında yer almadığı, dava konusu ödeme emrinin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihaî kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 21/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.