Danıştay 6. Daire, Esas No: 2020/7075, Karar No: 2021/476

Danıştay 6. Daire Başkanlığı 2020/7075 E. , 2021/476 K.

“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2020/7075
Karar No : 2021/476

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
6545 sayılı Türk Ceza Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 103. maddesinin b) bendi ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesi yürürlükten kaldırılmış ise de; anılan Yasanın 27. maddesiyle 2577 sayılı Yasaya eklenen Geçici 8. maddenin 1. fıkrasındaki “Bu Kanunla idari yargıda kanun yollarına ilişkin getirilen hükümler, 2576 sayılı Kanunun, bu Kanunla değişik 3 üncü maddesine göre kurulan bölge idare mahkemelerinin tüm yurtta göreve başlayacakları tarihten sonra verilen kararlar hakkında uygulanır. Bu tarihten önce verilmiş kararlar hakkında, kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan kanun yollarına ilişkin hükümler uygulanır.” kuralı uyarınca, bu maddeye göre kararın düzeltilmesi yolundaki istemin incelemesine geçildi.
Davalı idarenin kararın düzeltilmesi istemi yönünden;
Danıştay Dava Daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verilen kararları hakkında ancak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerle kararın düzeltilmesi istenebilir. Kararın düzeltilmesi dilekçesinde öne sürülen hususlar ise adı geçen yasa maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymamaktadır.
Davacının kararın düzeltilmesi istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 54. maddesinde karar düzeltme isteminin, “Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Genel Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile bölge idare mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında” istenebileceği hüküm altına alınmıştır.
Kanun yoluna başvurmada hukuki yarar bulunması, başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
Dosyanın incelenmesinden; İzmir İli, Narlıdere İlçesi, … Mahallesi, … pafta, … ada, … parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan yapıda ruhsat ve eki projesine aykırı imalatlar yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrası uyarınca para cezası verilmesine ilişkin … günlü, … sayılı, yapı tatil zaptı düzenlenmesine rağmen inşaata devam edildiğinden bahisle aynı maddenin 6. fıkrası uyarınca para cezası verilmesine ilişkin … günlü, … sayılı ve aynı Kanunun 32. maddesi uyarınca söz konusu imalatların yıkımına ilişkin … günlü, … sayılı Narlıdere Belediye Encümeni kararlarının iptali istemiyle açılan davada, … günlü, … sayılı işlemin iptali, … günlü, … sayılı ve … günlü, … sayılı işlemler yönünden ise dava konusu işlemlerin kısmen iptali, kısmen davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 28/04/2016 tarih ve E:2014/3393, K:2016/3496 sayılı kararı ile; 26/02/2013 günlü, 27 sayılı encümen kararının, 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendine göre hesaplanan temel para cezasına ve temel para cezasına aynı fıkranın (c) bendinin 5. ve 10. alt bentlerine göre artırım uygulanmasına ilişkin kısmı ile … günlü, …sayılı ve … günlü, …sayılı encümen kararlarına ilişkin kısmının onandığı, … günlü, …sayılı encümen kararının 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendine göre hesaplanan temel para cezasına aynı Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin 1. ve 13. alt bentleri uyarınca artırım uygulanmasına ilişkin kısmının ise bozulduğu, tarafların karar düzeltme istemlerinin reddedilmesi neticesinde Mahkeme kararının onanan kısımlarının kesinleştiği, İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak, bozulan kısım yönünden yeniden yapılan inceleme neticesinde, 26.02.2013 tarihli ve 27 sayılı belediye encümeni kararının, 3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendine göre hesaplanan temel para cezasına aynı Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendinin 1. ve 13. alt bentleri uyarınca artırım uygulanmasına ilişkin kısmının iptaline dair verilen karara karşı taraflarca temyiz isteminde bulunulduğu, Dairemizin 04/06/2020 tarihli, E:2019/9084, K:2020/4819 sayılı davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi yolundaki kararına karşı taraflarca kararın düzeltilmesi isteminde bulunulduğu, davacının karar düzeltme dilekçesinde daha önce onanarak kesinleşen kısım hakkında iddialara yer verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; davacının lehine olan Mahkeme kararının bozulmasında hukuki menfaati bulunmadığı gibi, onanarak kesinleşen kısım hakkında da hukuken inceleme yapılmasına olanak bulunmadığından, davacının karar düzeltme isteminin incelenmesi hukuken mümkün bulunmamaktadır.
Bu nedenle, davalı idarenin kararın düzeltilmesi isteminin reddine, davacının kararın düzeltilmesi isteminin ise incelenmeksizin reddine, yargılama giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına, 26/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.