Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/1156, Karar No: 2021/331

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): … Kooperatifi

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Servis taşımacılığı faaliyetinde bulunan davacı kooperatif adına, üyelerine teslim ettiği akaryakıttan elde ettiği hasılatı kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013 yılı için re’sen salınan kurumlar vergisi ve aynı yılın Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül ve Ekim-Aralık dönemleri için re’sen salınan geçici vergi ve değinilen vergiler üzerinden tekerrür hükümleri uyarınca % 50 oranında artırılarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Adına kayıtlı taşıtlar ile servis taşımacılığı faaliyetinde bulunan davacı kooperatifin söz konusu hizmeti ifa edebilmek için akaryakıtın kooperatif tarafından karşılanması şartıyla üyelerinden de taşımacılık hizmeti satın aldığı ancak üyelerine teslim ettiği akaryakıt için herhangi bir belge düzenlemediğinden hareketle matrah farkı bulunmuş ise de kar gözetilmeden teslim edilen akaryakıt için fatura düzenlenmesi ve üyeler tarafından hakediş bedeline akaryakıt giderinin eklenmesi durumu ile fatura düzenlenmemesi ve üyelerin de yakıt giderini hakediş bedeline yansıtmaması durumu arasında kazanç yönünden bir fark olmadığından yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediği gibi somut bir saptama olmaksızın kesilen özel usulsüzlük cezasının da hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle dava konusu vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının üyelerine verdiği akaryakıt için belge düzenlemesi gerektiği, 213 sayılı Kanun’da yer alan belge düzeninin ve muhasebe usulünün sözleşme ile değiştirilemeyeceği, salınan vergi ve kesilen cezalarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 26/01/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.