Danıştay 12. Daire, Esas No: 2020/900, Karar No: 2021/457

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesine ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İlahiyat Fakltesinden mezun olan ve Mardin ili, Kızıltepe ilçesi, … İmam-Hatip Lisesinde meslek dersleri öğretmeni olarak görev yapan davacı tarafından; imam-hatip ve sözleşmeli öğretmen olarak görev yaptığı sürelerin birleştirilmesinde yapılan intibak hatasının (1 kademe eksik hesaplanmasının) düzeltilmesi ve dört yl süreli imam-hatip lisesinden mezun olduğundan bahisle, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 36. maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün A/6-b bendi kapsamında ilave bir kademeden yararlandırılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptaline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; Danıştay Onikinci Dairesinin 06/02/2019 tarih ve E:2018/4753, K:2019/707 sayılı bozma kararına uyularak, 657 sayılı Kanun’un 36. maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün A/6-b bendinde, ortaokul ve dengi, lise ve dengi okulların, normal öğrenim süresinden fazla olması halinde, başarılı her öğrenim yılı için ilave bir kademe ilerlemesinden yararlandırılmasının öngörüldüğü; buna göre, ortaokul ve lise mezunları için getirilen düzenlemeden lisans mezunu olan davacının yararlandırılmasının mümkün bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, davalı idare lehine ise vekâlet ücretine hükmedilmemiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Mahkeme kararında idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmediği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Mahkeme kararınn düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 22. maddesiyle değişik “Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar” başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı kuralına yer verilmiştir.
Anılan Kanun maddesinin gerekçesinde; temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıkların da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
Diğer taraftan, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31. maddesinin yollamada bulunduğu 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Yargılama Giderleri” başlıklı 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderleri arasında sayılmıştır.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 164. maddesinin ilk fıkrasında, avukatlık ücretinin avukatın hukukî yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği, son fıkrasında ise dava sonunda, mahkeme kararıyla Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine dayanılarak karşı tarafa yüklenecek vekâlet ücretinin avukata ait olduğu; 168. maddesinin son fıkrasında da, avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; dava konusu işlemin iptali yolunda verilen … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, davalı idare vekilince temyiz edilmesi üzerine, Danıştay Onikinci Dairesinin 06/02/2019 tarih ve E:2018/4753, K:2019/707 sayılı kararıyla bozulduğu; İdare Mahkemesince, bozma kararına uyulmak suretiyle davanın reddine karar verildiği; bununla birlikte, temyize konu kararın verildiği tarih itibarıyla, davalı idare tarafından, davanın avukat aracılığıyla takip edildiği ve avukatın davalı idare lehine hukuki yardımda bulunduğu açık olduğu halde, Mahkeme kararında davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmediği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, temyize konu Mahkeme kararının, “kararın verildiği tarihte yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca …-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine” şeklinde fıkra eklenmek suretiyle, düzeltilerek onanması gerekmektedir.