Danıştay 3. Daire, Esas No: 2020/4620, Karar No: 2021/714
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/4620 E. , 2021/714 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/4620
Karar No : 2021/714
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) :… Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, 2003 yılına ait yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi nedeniyle ilgili yıl katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle 2003 yılının Ocak dönemi için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davanın reddine ilişkin … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı hakkında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (h) bendi uyarınca yargılamanın yenilenmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mahkemelerinin davanın reddine dair kararı kanun yolu incelenmesinden geçerek kesinleştikten sonra Danıştay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 08/02/2019 tarih ve E.2013/3, K.2019/1 sayılı kararı sebep gösterilerek yargılamanın yenilenmesi istenilmiş ise de davacı tarafından ileri sürülen hususun yargılamanın yenilenmesi nedenleri kapsamına girmediği gerekçesiyle istem reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Danıştay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 08/02/2019 tarih ve E.2013/3, K.2019/1 sayılı kararı doğrultusunda yargılamanın yenilenmesi gerektiği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (3) sayılı tarife uyarınca …-TL maktu harç alınmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 09/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
