Danıştay 7. Daire, Esas No: 2020/3640, Karar No: 2021/952
Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2020/3640 E. , 2021/952 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/3640
Karar No : 2021/952
TEMYİZ EDEN (DAVACI) … Madeni Yağ İmalatı Toptan ve Perakende Satış İnşaat Turizm Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Madeni yağ imalatı faaliyetinde bulunan ve bir kısım alışlarını geçerli şekilde belgelendiremeyen davacının fatura almadığının tespit edildiğinden bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi ve aynı yıla ait yasal defter ve belgelerde muhasebe standartlarına ve tek düzen hesap planına uygun olmayan bir kısım eksik ve hatalı kayıtların bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle 6. bendi uyarınca 2010 yılı için kesilen özel usulsüzlük cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptaline ilişkin hüküm fıkrasının onanması, 353. maddesinin 6. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulması üzerine, olayda, davacı tarafından, 2010 hesap döneminde tecil-terkin uygulaması kapsamında … Madeni Yağ. Ltd. Şti.’den alınan ve üretime sokulan makine, cihaz ve taşıtların yağlanmasında kullanılan müstahzarların bir kısmının yevmiye defterinin 153-Ticari Mallar hesabına kaydedildiği, dolayısıyla üretime sokulan müstahzarların bir kısmının üretim maliyet hesaplarına yansıtılmadığı ve ticari mal olarak kaydedilip defterlerinde izlenerek tek düzen hesap planına uyulmadığının davacı şirket nezdinde düzenlenen tutanak ve vergi inceleme raporu ile sabit olduğu gerekçesiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 6. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 2010 hesap dönemine ilişkin tespit 2013 yılında yapıldığından davalı idarenin zaman bakımından yetkisini kaybettiği, satın alınan müstahzarların doğrudan satılması halinde yevmiye defterinin 153-Ticari Mallar hesabında, üretimde kullanılması halinde ise 150-İlk Madde ve Malzemeler hesabında izlendiği, dolayısıyla … Madeni Yağ firmasından alınan müstahzarların bahsedilen iki hesaba da kaydedildiği, inceleme elemanınca 150 no’lu hesaba kaydedilmesi gerektiği iddia edilmesine rağmen iddianın dayanağının açıklanmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.